Wat ik nou vind van... 'Wie niet weg is' van M.J. Arlidge?
Alweer het 6e deel uit de serie over rechercheur Helen Grace. En deze keer bevindt deze dame zich in een iets ander parket als in voorgaande boeken; niet aan het roer van een onderzoek, maar als gevangene.
Helen zit onschuldig vast. Natuurlijk zit de hele gevangenis daar vol met onschuldigen als je het hen zelf vraagt, maar in dit geval is het waar.
Helen zou Helen niet zijn als ze geen moorden op kon lossen dus heeft meneer Arlidge een moordenaar gecreëerd. Keuze genoeg in deze gevangenis, wat er dus meteen voor zorgt dat je als lezer echt niet weet wie het gedaan heeft.
In ieder geval was het niet iemand die ík verdacht, en daardoor was het een verrassend eind.
Toen ik de eerste keer de M.O. van de moordenaar las was ik heel even bang dat de schrijver 'Ragdoll' had gelezen, maar gelukkig bleek dit niet het geval. Of misschien heeft hij het wel gelezen, dat kan natuurlijk altijd, maar het kwam verder niet terug in het boek.
Het feit dat Helen vanuit de gavangenis in haar uppie dit op wil lossen, zonder haar gebruikelijke middelen en team om zich heen, maakt dit boek écht anders dan de voorgaande. Na de cliffhanger van het vorige deel, was ik erg benieuwd hoe hier nog een volwaardig boek over de rechercheur geschreven kon worden. Ik verwachtte misschien dat Charlie de hoofdrol over zou nemen, met het proberen te bewijzen van Helens onschuld.
Charlie verdiende imo zeker de eer die zij in dit deel kreeg, als vriendin en in haar werk, maar ik ben wel blij dat Helens rol niet minder werd. Een mooi evenwicht tussen beide verhaallijnen.
Ik kan niet anders zeggen dan dat ik reuze benieuwd ben naar het volgende deel, ik meen gelezen te hebben dat die in april verwacht wordt?
Voor 'wie niet weg is' dan ook de volle 5 duimpjes! 👍👍👍👍👍
Helen zit onschuldig vast. Natuurlijk zit de hele gevangenis daar vol met onschuldigen als je het hen zelf vraagt, maar in dit geval is het waar.
Helen zou Helen niet zijn als ze geen moorden op kon lossen dus heeft meneer Arlidge een moordenaar gecreëerd. Keuze genoeg in deze gevangenis, wat er dus meteen voor zorgt dat je als lezer echt niet weet wie het gedaan heeft.
In ieder geval was het niet iemand die ík verdacht, en daardoor was het een verrassend eind.
Toen ik de eerste keer de M.O. van de moordenaar las was ik heel even bang dat de schrijver 'Ragdoll' had gelezen, maar gelukkig bleek dit niet het geval. Of misschien heeft hij het wel gelezen, dat kan natuurlijk altijd, maar het kwam verder niet terug in het boek.
Het feit dat Helen vanuit de gavangenis in haar uppie dit op wil lossen, zonder haar gebruikelijke middelen en team om zich heen, maakt dit boek écht anders dan de voorgaande. Na de cliffhanger van het vorige deel, was ik erg benieuwd hoe hier nog een volwaardig boek over de rechercheur geschreven kon worden. Ik verwachtte misschien dat Charlie de hoofdrol over zou nemen, met het proberen te bewijzen van Helens onschuld.
Charlie verdiende imo zeker de eer die zij in dit deel kreeg, als vriendin en in haar werk, maar ik ben wel blij dat Helens rol niet minder werd. Een mooi evenwicht tussen beide verhaallijnen.
Ik kan niet anders zeggen dan dat ik reuze benieuwd ben naar het volgende deel, ik meen gelezen te hebben dat die in april verwacht wordt?
Voor 'wie niet weg is' dan ook de volle 5 duimpjes! 👍👍👍👍👍
Reacties
Een reactie posten