Wat ik nou vind van.... Escaperooms?
Met een select gezelschap loop je de deur door. Die vervolgens achter je dichtvalt. De tijd loopt.
Weet jij binnen de tijd weer buiten te staan?
Je bevindt je in een ruimte die geheimen herbergt, maar ook zéker oplossingen.
Je bent op elkaar aangewezen; is diegene die altijd zo stil is in het gewone leven, nu degene die de puzzels het snelst doorziet? Blijkt die oom met zijn grote mond nu ineens wat onzeker? Is je leidinggevende op de werkvloer nu óók degene die de leiding neemt? En wat is jóuw rol?
Wat kun je verwachten? Breinbrekers en hersenkrakers, logica en samenwerking, schrikmomenten of vooral aha-erlebnissen?
Je kijkt eerst eens rond. Zie je al dingen die direct opvallen? Waar ga je beginnen? Maak je als groep afspraken over wie wat doet?
Hoe verder je in het spel komt, hoe meer gedreven je bent dit tot een goed eind te brengen.
En als dat dan daadwerkelijk lukt? Dan probeer je je kinderlijke blijheid van je gezicht te vegen en hou je vooral de schijn op dat je niet anders had verwacht. 😋

Voor degenen die mijn eerdere blogs hebben gelezen, is het geen verrassing als ik vertel dat ik een fan van Escaperooms ben.
Nadat ik in 2015 mijn eerste kamer speelde (en met succes), ben ik niet lang daarna bij een escaperoom gaan werken. Dat bedrijf had toen 1 kamer, maar al snel werd er een tweede gebouwd en maakte ik van scratch af mee hoe zo'n kamer ontstond. Niet lang daarna volgde er ook een 3e kamer, en toen is de Echtgenoot in beeld gekomen om mee te helpen aan het bouwen hiervan.
Bij de bouw van de daaropvolgende 4 kamers was hij ook nauw betrokken, ikzelf werkte inmiddels niet meer daar, omdat de werktijden wat lastig te combineren waren met een kind thuis. Echtgenoot is inmiddels een Escaperoombouwer-pro.
En uiteraard spelen we zelf ook nog altijd graag andere escaperooms.
De eerste kamer die wij speelden, zou nu een 'klassieke' escaperoom genoemd worden. Code kraken, slotje open, iets vinden om weer een code te kraken of en sleutel te verkrijgen voor het volgende slot. En uiteraard binnen het uur weer buiten de kamer proberen te staan.
Inmiddels is de ontwikkeling van escaperooms véél verder, die is ongeveer gelijk opgegaan met de groei van het aantal kamers.
Veel elektronica zorgt voor veel onverwachte effecten, en mogelijkheden!
Je verplaatst ergens een boek en aan de andere kant van de kamer gaat er een luik open. Je plaatst een foto in een lijstje en een laatje klikt van het slot.
Bovenstaande voorbeelden zijn overigens niet meer dan dat: voorbeelden. Dit zijn géén dingen die ik in een kamer heb gezien, want dat zou ik dan niet vertellen.
Want dat is één van de leuke dingen aan een escaperoom: als je naar binnen gaat, totáál niet wetend wat je te wachten staat. En, hoewel je zou verwachten dat het internet vól staat met beschrijvingen.... dat gebeurt bíjna niet.
Zeg nou zelf... als jij een kamer níet uitspeelt, wil je zeker niet dat het je buurman wél lukt. En als het je wél lukt, wil je niet dat je collega het snéller voor elkaar krijgt.
En zo weten de meeste escaperooms hun geheimen te behouden.
Escaperooms zijn er in alle soorten en maten. Voor 2 tot 10 personen, voor kinderen of voor geliefden, mét of zonder slotjes, er zijn inmiddels kamers waar je iets kunt winnen, kamers waarbij de deur helemaal niet op slot gaat omdat je een heel andere opdracht binnen de tijd moet uitvoeren, en kamers waar geen speelduur voor staat! Ook zijn de thema's (en dus de verhalen en de aankleding) van de kamers enorm divers. Van circus tot mortuarium, van atelier tot onbewoond eiland. Voor ieder wat wils dus.
Gelukkig zijn er nog genoeg kamers die wij niet gespeeld hebben, dus voorlopig hoeft er nog geen eind te komen aan deze hobby.
Weet je een echte aanrader? Laat je dan even een reactie achter (met linkje)? Wil je een keer mee? Let me know!
Wat ik nou vind van escaperooms? 👍👍👍👍👍
Alle 5 de duimpjes dus.
Met een select gezelschap loop je de deur door. Die vervolgens achter je dichtvalt. De tijd loopt.
Weet jij binnen de tijd weer buiten te staan?
Je bevindt je in een ruimte die geheimen herbergt, maar ook zéker oplossingen.
Je bent op elkaar aangewezen; is diegene die altijd zo stil is in het gewone leven, nu degene die de puzzels het snelst doorziet? Blijkt die oom met zijn grote mond nu ineens wat onzeker? Is je leidinggevende op de werkvloer nu óók degene die de leiding neemt? En wat is jóuw rol?
Wat kun je verwachten? Breinbrekers en hersenkrakers, logica en samenwerking, schrikmomenten of vooral aha-erlebnissen?
Je kijkt eerst eens rond. Zie je al dingen die direct opvallen? Waar ga je beginnen? Maak je als groep afspraken over wie wat doet?
Hoe verder je in het spel komt, hoe meer gedreven je bent dit tot een goed eind te brengen.
En als dat dan daadwerkelijk lukt? Dan probeer je je kinderlijke blijheid van je gezicht te vegen en hou je vooral de schijn op dat je niet anders had verwacht. 😋

Voor degenen die mijn eerdere blogs hebben gelezen, is het geen verrassing als ik vertel dat ik een fan van Escaperooms ben.
Nadat ik in 2015 mijn eerste kamer speelde (en met succes), ben ik niet lang daarna bij een escaperoom gaan werken. Dat bedrijf had toen 1 kamer, maar al snel werd er een tweede gebouwd en maakte ik van scratch af mee hoe zo'n kamer ontstond. Niet lang daarna volgde er ook een 3e kamer, en toen is de Echtgenoot in beeld gekomen om mee te helpen aan het bouwen hiervan.
Bij de bouw van de daaropvolgende 4 kamers was hij ook nauw betrokken, ikzelf werkte inmiddels niet meer daar, omdat de werktijden wat lastig te combineren waren met een kind thuis. Echtgenoot is inmiddels een Escaperoombouwer-pro.
En uiteraard spelen we zelf ook nog altijd graag andere escaperooms.
De eerste kamer die wij speelden, zou nu een 'klassieke' escaperoom genoemd worden. Code kraken, slotje open, iets vinden om weer een code te kraken of en sleutel te verkrijgen voor het volgende slot. En uiteraard binnen het uur weer buiten de kamer proberen te staan.
Inmiddels is de ontwikkeling van escaperooms véél verder, die is ongeveer gelijk opgegaan met de groei van het aantal kamers.
Veel elektronica zorgt voor veel onverwachte effecten, en mogelijkheden!
Je verplaatst ergens een boek en aan de andere kant van de kamer gaat er een luik open. Je plaatst een foto in een lijstje en een laatje klikt van het slot.
Bovenstaande voorbeelden zijn overigens niet meer dan dat: voorbeelden. Dit zijn géén dingen die ik in een kamer heb gezien, want dat zou ik dan niet vertellen.
Want dat is één van de leuke dingen aan een escaperoom: als je naar binnen gaat, totáál niet wetend wat je te wachten staat. En, hoewel je zou verwachten dat het internet vól staat met beschrijvingen.... dat gebeurt bíjna niet.
Zeg nou zelf... als jij een kamer níet uitspeelt, wil je zeker niet dat het je buurman wél lukt. En als het je wél lukt, wil je niet dat je collega het snéller voor elkaar krijgt.
En zo weten de meeste escaperooms hun geheimen te behouden.
Escaperooms zijn er in alle soorten en maten. Voor 2 tot 10 personen, voor kinderen of voor geliefden, mét of zonder slotjes, er zijn inmiddels kamers waar je iets kunt winnen, kamers waarbij de deur helemaal niet op slot gaat omdat je een heel andere opdracht binnen de tijd moet uitvoeren, en kamers waar geen speelduur voor staat! Ook zijn de thema's (en dus de verhalen en de aankleding) van de kamers enorm divers. Van circus tot mortuarium, van atelier tot onbewoond eiland. Voor ieder wat wils dus.
Gelukkig zijn er nog genoeg kamers die wij niet gespeeld hebben, dus voorlopig hoeft er nog geen eind te komen aan deze hobby.
Weet je een echte aanrader? Laat je dan even een reactie achter (met linkje)? Wil je een keer mee? Let me know!
Wat ik nou vind van escaperooms? 👍👍👍👍👍
Alle 5 de duimpjes dus.
Reacties
Een reactie posten