Wat ik nou vind van... 'Vermist in de Kragge' van Edwin P.C. Zonneveld?
Het is het tweede deel in een serie over inspecteur Jan Starck. De boeken zijn wel onafhankelijk van elkaar te lezen, staat op de achterzijde; het eerste boek heb ik inderdaad niet gelezen, maar dat is dus geen probleem.
Het boek maakt gebruik van 2 verschillende verhaallijnen. De één speelt zich af in het heden, de ander rond het einde van WOII.
In het heden werkt inspecteur Starck zowel aan een serie juweliers-overvallen, als (onofficieel) aan de bedreigingen aan het adres van zijn collega Harry.
Harry was, vóór hij bij de politie kwam, een bekend plastisch chirurg, tot een rechtszaak zijn goede naam zoveel schade aanrichtte, dat hij besloot een andere draai aan zijn leven te geven.
De verhaallijn in het verleden vertelt het verhaal van Greet, een jonge boerin, die een groot risico neemt door een gewonde Amerikaan onderdak te geven.
Wat deze twee verhaallijnen met elkaar te maken hebben, wilde ik erg graag te weten komen;
mijn nieuwsgierigheid was getriggerd!
Dit heeft de auteur érg goed samen laten komen, zonder dat het ergens geforceerd overkwam.
Dat geforceerde vond ik op sommige punten wel een beetje van de stijl; die vond ik soms te beschrijvend overkomen, met informatie die i.m.o. niet direct van belang was voor het verhaal, maar die de auteur kennelijk toch graag kwijt wilde.
Ook bleef ik na het lezen van het boek met een paar vragen zitten (let op: spoiler!);
*Hoe kan het dat Starck vliegtuigpropellers en piloten hoorde terwijl die er niet waren?
*Hoe kan het dat Harry vergéten was naar de kidnappers te bevestigen dat het geld er was. Het ging om zijn eigen dochter, het lijkt mij niet dat je dat vergeet?
*Als de telefoon van de kidnappers gevonden wordt, ziet de politie dat er smsjes naar Harry zijn gestuurd. Nu ben ik absoluut geen kenner, maar had Harry, als agent zijnde, dan niet het nummer (en daarbij de locatie) van die telefoon kunnen natrekken toen hij die smsjes ontving?
*En, kan het überhaupt dat hij, zo nauw betrokken, aan de zaak mocht blijven werken?
Dit zijn dingen die ik me afvroeg, maar die me verder niet het plezier van het lezen van het boek ontnamen.
Vooral de passages uit het verleden vond ik fijn geschreven; ze zetten goed de sfeer neer van de situatie en het is niet moeilijk je in de personages Greet en Arth in te leven.
Starck is niet de onverschrokken tv-serie detective, maar een man met zijn eigen twijfels en angsten. Dit maakt hem menselijk en sympathiek, en heel wat makkelijker om jezelf mee te vereenzelvigen als was het inderdaad een stoere, knappe, alleswetende politieheld.
Goed, en dan het eindoordeel! Ik ben zéker benieuwd naar de overige avonturen van Jan Starck, maar omdat ik toch nog vragen had en dus af en toe struikelde over de beschrijvende vertelling, geef ik dit boek een score van een knappe 3,5 duim! 👍👍👍✊
Reacties
Een reactie posten