Wat ik nou vind van...'Gezien de feiten' van Griet op de Beeck?
Ook dit jaar heeft het weinig moeite gekost om het Boekenweekgeschenk te mogen ontvangen :) Boeken kopen doe ik tóch wel, dan desnoods maar een paar dagen eerder.
Ik kan me voorstellen dat het een eer is om gevraagd te worden het Boekenweekgeschenk te schrijven, maar daarnaast is het natuurlijk óók een kans om een nieuw publiek aan te spreken dat nog niet bekend is met je werk. Zo heb ik nog nooit een boek van deze schrijfster gelezen, maar ik heb ook niet helemáál onder een steen geleefd en weet wel dat haar boeken regelmatig besproken worden in diverse programma's.
Wat ik dan weer níet wist, is dat zij Vlaamse is.
Waardoor onderstaande mededeling voorin het boek mij wat vreemd overkwam, maar vooruit, een lesje Nederlands kan nooit kwaad... Ge steekt er nog eens iets van op 😄
Had ik hieruit niet op kunnen maken dat de schrijfster Vlaams was, éénmaal het boek aan het lezen wordt wel snel duidelijk dat de personages dat wél zijn.
In de 'gesproken' zinnen hóór je het Vlaams bijna, práchtig. Ik hou van dialecten en streektaal.
Goed, dan het verhaal.
Het is maar een dun boekje, dus het duurde niet lang voor het uit was.
En ik vond het fantástisch!
Olivia heeft net haar echtgenoot begraven. Haar huwelijk was niet echt goed te noemen, de sleur zat erin en haar man wilde graag dat alles op zíjn manier ging.
Ergens is ze dus opgelucht dat het voorbij is, maar dit kan ze moeilijk toegeven aan haar door verdriet overmande dochter en schoonzoon.
Ze beseft dat ze vrij is om de dingen te doen hoe zíj het wil, en wat begint met een grote opruiming in huis eindigt met een 6 weekse reis naar een land in Afrika, waar ze haar oude beroep, onderwijzeres, oppakt. En daar leert ze echte liefde kennen.
Tegen alle adviezen van haar dochter in, wordt Olivia hoteldebotel verliefd op Daniël.
Dat dat op háár leeftijd nog gebeurt, verbaast haarzelf misschien nog wel het meest.
Maar, zoals Daniël Mandela citeert: 'May your choices reflect your hopes, not your fears'. En Olivia maakt haar keuze.
Het einde van het boek verdient echt even speciaal aandacht. Wat ontzéttend goed gedaan.
Een grote les in dit kleine boekje:
O ja, één vraagje; kan íemand me vertellen wat de coverfoto met het verhaal te maken heeft??
Ook dit jaar heeft het weinig moeite gekost om het Boekenweekgeschenk te mogen ontvangen :) Boeken kopen doe ik tóch wel, dan desnoods maar een paar dagen eerder.
Ik kan me voorstellen dat het een eer is om gevraagd te worden het Boekenweekgeschenk te schrijven, maar daarnaast is het natuurlijk óók een kans om een nieuw publiek aan te spreken dat nog niet bekend is met je werk. Zo heb ik nog nooit een boek van deze schrijfster gelezen, maar ik heb ook niet helemáál onder een steen geleefd en weet wel dat haar boeken regelmatig besproken worden in diverse programma's.
Wat ik dan weer níet wist, is dat zij Vlaamse is.
Waardoor onderstaande mededeling voorin het boek mij wat vreemd overkwam, maar vooruit, een lesje Nederlands kan nooit kwaad... Ge steekt er nog eens iets van op 😄
Had ik hieruit niet op kunnen maken dat de schrijfster Vlaams was, éénmaal het boek aan het lezen wordt wel snel duidelijk dat de personages dat wél zijn.
In de 'gesproken' zinnen hóór je het Vlaams bijna, práchtig. Ik hou van dialecten en streektaal.
Goed, dan het verhaal.
Het is maar een dun boekje, dus het duurde niet lang voor het uit was.
En ik vond het fantástisch!
Olivia heeft net haar echtgenoot begraven. Haar huwelijk was niet echt goed te noemen, de sleur zat erin en haar man wilde graag dat alles op zíjn manier ging.
Ergens is ze dus opgelucht dat het voorbij is, maar dit kan ze moeilijk toegeven aan haar door verdriet overmande dochter en schoonzoon.
Ze beseft dat ze vrij is om de dingen te doen hoe zíj het wil, en wat begint met een grote opruiming in huis eindigt met een 6 weekse reis naar een land in Afrika, waar ze haar oude beroep, onderwijzeres, oppakt. En daar leert ze echte liefde kennen.
Tegen alle adviezen van haar dochter in, wordt Olivia hoteldebotel verliefd op Daniël.
Dat dat op háár leeftijd nog gebeurt, verbaast haarzelf misschien nog wel het meest.
Maar, zoals Daniël Mandela citeert: 'May your choices reflect your hopes, not your fears'. En Olivia maakt haar keuze.
Het einde van het boek verdient echt even speciaal aandacht. Wat ontzéttend goed gedaan.
Een grote les in dit kleine boekje:
'Life is short. Live it to the fullest'.
Alle 5 voor 'Gezien de feiten' 👍👍👍👍👍
O ja, één vraagje; kan íemand me vertellen wat de coverfoto met het verhaal te maken heeft??
Reacties
Een reactie posten