Wat ik nou vind van... 'de Schutsloot moord' van Edwin Zonneveld?

Wat ik nou vind van... 'de Schutsloot moord' van Edwin Zonneveld?


Enige tijd terug kreeg ik van deze auteur zijn vorige boek opgestuurd om er een recensie over te schrijven.
Dit boek was het tweede deel van de 'inspecteur Starck'- serie,  waarvan de boeken overigens prima los van elkaar te lezen zijn.

En nu was diezelfde auteur zo vriendelijk om óók het 3e deel op te sturen, waar ik uiteraard wederom graag een recensie over schrijf.

In dit deel wordt het team van Starck geconfronteerd met de moord op hun vroegere chef, Bart Sloter.
Zijn lichaam wordt ontdekt door een hardloopster, Barbara, die in de regio op vakantie is.
Onze inspecteur is direct gecharmeerd van deze dame, en aangezien zijn vrouw de benen heeft genomen, lijkt hij ook niet heel verlegen met de situatie. Hij blijft dan ook contact met haar houden.
De vrouw van Sloter intussen, reageert niet zoals men zou verwachten.
Zij heeft verrassend genoeg contact met Dirk Vanderputte, de enige overlevende van de moord op zijn gezin. Zowel zijn ouders als oom en tante kwamen 5 jaar terug bij die moord om, en Bart Sloter heeft destijds de moordenaars (de bende van Utrecht) achter slot en grendel gekregen.
Dirk werd als erfgenaam eigenaar van het familiebedrijf, samen met zijn neef Alfons en nicht Ans. Die twee lijken beide te zijn ondergedoken.

Waarom is Sloter vermoord en door wie? Wat speelt er tussen de erfgenamen?


Gelukkig wordt de vraag die ik bij het vorige boek stelde (hoe kon Starck dingen horen en zien die er niet waren) wat meer beantwoord; de beste man blijkt nogal spiritueel begaafd te zijn; hij ziet vaker beelden of hoort geluiden van hoe iets gebeurd is.
Dit wordt overigens niet heel breed uitgemeten, dus mocht je hier hélemaal niets mee hebben, kun je het boek evengoed prima lezen.

De rol van Barbara was mij vrij snel duidelijk.  Even werd ik aan het twijfelen gebracht, maar ik bleek toch goed te zitten. Overigens vond ik dat de auteur dat prima bracht.
Het verhaal zélf kon mij iets minder bekoren als het 2e boek, waarin ik de verbinding tussen heden en verleden subliem vond.
Dat neemt niet weg dat het verhaal goed werd opgebouwd en uitgewerkt, inspecteur Starck doet wat je van hem verwacht en ook zo nu en dan weer een heerlijk klunzig moment heeft (die moderne auto's ook...).

Alle personages uit het team komen weer terug in dit deel;
Zowel qua werk als op het persoonlijke vlak volgen we hen.
Hoe vergaat het bijvoorbeeld  Jannie en Wilma en hun geadopteerde dochter? En hoe is het nu met het gezin van Harry nadat zijn dochter ontvoerd werd?
Prettig, want er komen genoeg nieuwe personen voor in het boek, dus een vast 'basis-groepje' vind ik een pré.

Als ik dus even voorbij de keuze voor een verhaallijn mbt maffia en corruptie kijk (want dat is *heel persoonlijk* gewoon niet zo mijn kopje thee), zit dit verhaal gewoon goed in elkaar, heeft het een fijne 'cast' en zit er genoeg spanning in;
ik kom dan ook op een score van 4 duimpjes.👍👍👍👍

Reacties