Wat ik nou vind van... 'Vandaag ben ik Alice' van Alice Jamieson?
Liefde is ontzettend krachtig en kan onvoorstelbaar mooi zijn. Maar, zoals alle krachtige dingen, kan het in de handen van de verkeerde persoon heel veel kwaad doen.
Want, wat nu als je als klein meisje van je vader houdt en niets liever doet dan hem een plezier doen omdát je van hem houdt? En dat die vader dan misbruik van je liefde maakt? En van je lijf? Van je hele zijn?
Hoe moet je daar in vredesnaam mee omgaan?
Het overkomt Alice. Al van baby af aan (!!) misbruikt haar vader haar, sterker nog, hij laat ook anderen zijn dochter misbruiken.
Alice zelf groeit ermee op en lijkt er nauwelijks bewust van. Ze droomt vreemd, over een meisje waar nare dingen mee worden gedaan, maar dat is een ánder meisje. Ze vindt zichzelf raar dat ze dit soort dingen droomt.
Alice is erg intelligent en doet het goed op school. Wel ontwikkelt ze anorexia en heeft ze therapie.
Over het misbruik praat ze niet, dat is haar immers niet écht overkomen?
Maar langzaam maar zeker gebeuren er dingen die ze niet kan plaatsen. Ineens is het een uur later, of vindt ze spullen in haar tas die niet van haar zijn.
Ook hoort ze stemmen, die haar vertellen dat ze waardeloos is en een eind aan haar leven moet maken.
Hoe ouder Alice wordt, hoe meer ze beseft wat er aan de hand is. En na jarenlange hulp en medicatie, wordt er de diagnose 'dissociatieve identiteitsstoornis' gesteld.
Alice heeft meerdere persoonlijkheden ontwikkeld, 'alters'.
Deze alters hebben haar geholpen met de opgelopen trauma's uit haar verleden. Heel kort door de bocht; wat Alice niet aankon, nam één van haar alters op zich.
Dit is het verhaal van Alice zelf.
Hoe ze probeert zo normaal mogelijk op te groeien. Maar wat is normaal?
Hoe ze de liefde vindt, maar geen idéé heeft wat ze er mee aan moet.
Hoe ze probeert te vluchten van de stemmen, door drank en drugs.
Hoe ze langzaam maar zeker haar alters leert kennen.
En hoe ze overleeft.
De schrijfstijl is af en toe wat droog, maar dit zijn alleen de wat meer medische beschrijvingen en de omschrijvingen van Alice's werk.
Verder weet Alice je bijzonder goed aan de hand te nemen op haar pad. Je kunt je zó goed haar frustratie en haar angst voorstellen. Terwijl aan de andere kant Alice dingen ervaart op een manier die niet te bevatten zijn, zoals de waanbeelden waarmee ze te maken krijgt.
Ik vind het een práchtig, indrukwekkend boek. Ik heb het met walging gelezen, met verbazing en met verdriet. 'Hartverscheurend' staat er op de cover, en dat is het zeker.
Maar wat is dit een sterke vrouw, wat een respect heb ik voor Alice.
Ik kan dan ook niet anders dan 5 duimpjes geven.👍👍👍👍👍
Reacties
Een reactie posten