Wat ik nou vind van.... 'Het oneindige verhaal' van Michael Ende?
De film heb ik ontelbare keren gezien als kind. En ook nu nog staat de dvd in de kast.
Het verhaal van Bastian, die vlucht voor een paar pestkoppen van school en zo in de winkel van meneer Koriander terechtkomt. Waar hij een boek ziet dat zijn aandacht trekt.
Een boek met een geheimzinnige afbeelding op de kaft;
Bastian begint het boek te lezen op de zolder van zijn school. Het duurt niet lang of hij zit helemaal in het verhaal..
Maar waar de film eindigt, is het boek nog niet halverwege, er is nog véél meer!
Natuurlijk zijn er al verschillen tussen de film en het boek, en 9 van de 10 keer vind ik het boek mooier. In dít geval kostte het me wat meer moeite, omdat de film zó bekend is en ik er mee opgegroeid ben... maar dat mocht de pret niet drukken, want nu ik het vervolg gelezen heb, is het originele verhaal (het boek dus) weer veel beter dan de film. Ben ik nog duidelijk??
Als Bastian door het lezen van het boek erachter komt dat híj degene is die Fantasia moet redden van het Niets, door de Kleine Keizerin een naam te geven en daarna een nieuw Fantasia te scheppen door middel van zijn fantasie, is dat het einde van de film.
In het boek echter, gaat Bastian zich steeds machtiger voelen.... en gedragen.
En met iedere wens die hij doet voor Fantasia, komt hij verder van zichzelf af te staan... maar als hij helemaal vergeet wie hij werkelijk is, hoe kan hij dan nog terugkeren naar zichzelf en zijn eigen wereld?
Een kind zal dit boek lezen en er verder weinig achter zoeken, het is het ultieme avonturenboek. Een beetje zoals de film dus is gemaakt, veel avontuur, en de boodschap is dat mensen hun fantasie moeten blijven gebruiken, want daardoor ontstaan de mooiste dingen en verhalen.
Maar als volwassene lees je hier veel en veel meer in, verschillende wezens hebben verschillende eigenschappen die Bastian (en de oplettende lezer) wijze lessen bijbrengen; neem bijvoorbeeld de treurige Acharai, die Bastian veranderde in de vrolijke, maar ontzettend oppervlakkige Sjlamoefen.
Mooi ook: de stukken blauwe tekst voor wat er in Fantasia gebeurt en de rode tekst voor wat er in de echte wereld gebeurt. En hoe dit samenkomt!
Een bijzonder kinderboek, dat volledig terecht een 'Gouden Klassieker' genoemd wordt.
Hoe kan ik daar minder dan 5 duimpjes voor geven? 👍👍👍👍👍
Maar nogmaals.... ook de film is leuk. De Junior hier thuis kijkt de film ook met veel plezier, terwijl die toch al van 1984 is (de film, niet de Junior).
De film heb ik ontelbare keren gezien als kind. En ook nu nog staat de dvd in de kast.
Het verhaal van Bastian, die vlucht voor een paar pestkoppen van school en zo in de winkel van meneer Koriander terechtkomt. Waar hij een boek ziet dat zijn aandacht trekt.
Een boek met een geheimzinnige afbeelding op de kaft;
Bastian begint het boek te lezen op de zolder van zijn school. Het duurt niet lang of hij zit helemaal in het verhaal..
Maar waar de film eindigt, is het boek nog niet halverwege, er is nog véél meer!
Natuurlijk zijn er al verschillen tussen de film en het boek, en 9 van de 10 keer vind ik het boek mooier. In dít geval kostte het me wat meer moeite, omdat de film zó bekend is en ik er mee opgegroeid ben... maar dat mocht de pret niet drukken, want nu ik het vervolg gelezen heb, is het originele verhaal (het boek dus) weer veel beter dan de film. Ben ik nog duidelijk??
Als Bastian door het lezen van het boek erachter komt dat híj degene is die Fantasia moet redden van het Niets, door de Kleine Keizerin een naam te geven en daarna een nieuw Fantasia te scheppen door middel van zijn fantasie, is dat het einde van de film.
In het boek echter, gaat Bastian zich steeds machtiger voelen.... en gedragen.
En met iedere wens die hij doet voor Fantasia, komt hij verder van zichzelf af te staan... maar als hij helemaal vergeet wie hij werkelijk is, hoe kan hij dan nog terugkeren naar zichzelf en zijn eigen wereld?
Een kind zal dit boek lezen en er verder weinig achter zoeken, het is het ultieme avonturenboek. Een beetje zoals de film dus is gemaakt, veel avontuur, en de boodschap is dat mensen hun fantasie moeten blijven gebruiken, want daardoor ontstaan de mooiste dingen en verhalen.
Maar als volwassene lees je hier veel en veel meer in, verschillende wezens hebben verschillende eigenschappen die Bastian (en de oplettende lezer) wijze lessen bijbrengen; neem bijvoorbeeld de treurige Acharai, die Bastian veranderde in de vrolijke, maar ontzettend oppervlakkige Sjlamoefen.
Mooi ook: de stukken blauwe tekst voor wat er in Fantasia gebeurt en de rode tekst voor wat er in de echte wereld gebeurt. En hoe dit samenkomt!
Een bijzonder kinderboek, dat volledig terecht een 'Gouden Klassieker' genoemd wordt.
Hoe kan ik daar minder dan 5 duimpjes voor geven? 👍👍👍👍👍
Maar nogmaals.... ook de film is leuk. De Junior hier thuis kijkt de film ook met veel plezier, terwijl die toch al van 1984 is (de film, niet de Junior).
Reacties
Een reactie posten