Wat ik nou vind van... 'Aristoteles en Dante ontdekken de geheimen van het Universum' van Benjamin Alire Sáenz?

Wat ik nou vind van... 'Aristoteles en Dante ontdekken de geheimen van het Universum' van Benjamin Alire Sáenz?

Wauw, wat een cover! Dat nodigt toch meteen uit tot het lezen van dit boek? Als het verhaal net zo mooi is als die kaft...

Aristoteles (Ari) is 15 en weet niet zo goed wie hij is. Wat wil hij met zijn leven, wat wil hij worden, wíe wil hij worden? Ari heeft niet echt vrienden, daar heeft hij ook niet echt behoefte aan.
Maar dan ontmoet hij Dante.
Dante is anders dan iedereen die hij kent. Dante leest poëzie, zegt wat hij denkt, uit zijn gevoelens en schaamt zich nergens voor.
Ari en Dante ontwikkelen al snel een hechte vriendschap en Ari voelt zich ook bij Dantes ouders op zijn gemak.
Hij vertelt Dante als enige over zijn broer Bernardo, die in de gevangenis zit. Meer dan dát weet hij zelf ook niet, aangezien zijn ouders er niet over willen  praten.

Hoe diep de vriendschap is, blijkt wel als Ari Dantes leven redt.

Niet lang daarna vertrekt Dante met zijn ouders voor 9 maanden naar Chicago, en hebben de jongens alleen via brieven contact.
Beiden zijn ze bang dat er iets tussen hen is veranderd, dat de vriendschap niet meer als voorheen zal zijn.
En dan komt Dante terug. En alles verandert.

'Is liefde één van de geheimen van het Universum?'

Dit boek doet qua inhoud absoluut niet onder voor de prachtige cover. Het is geschreven vanuit Ari's oogpunt, in de ik-vorm. En Ari is een tiener, een puber, die zijn plekje op de wereld aan het zoeken is. En daar horen allerlei gedachten en gevoelens bij, die de auteur práchtig heeft weergegeven zonder dat het ergens te omschrijvend wordt. In de gesprekken en gedachtes die Ari heeft, vóel je als lezer de twijfel, koppigheid, woede en angst die met elkaar worstelen om voorrang in dat puberbrein.

Het verhaal zelf is hier en daar voorspelbaar, de afloop was niet erg verrassend, maar wellicht is dit voor de doelgroep (YA) wél het geval...
Ik denk in ieder geval dat ook deze doelgroep dit boek met veel plezier, en misschien met herkenning, zal lezen.

Maar ook de twijfels en angsten die iedere ouder heeft, komen aan bod en zorgen voor herkenbaarheid. 'Doe ik hier wijs aan? Heb ik dat niet fout gedaan? Waarom komt mijn kind niet met zijn zorgen naar óns toe?'

Ik vind het een ongelooflijk líef boek. En vréselijk mooi. Ik geef het een score van 4,5 duim: 👍👍👍👍✊