Wat ik nou vind van... 'Zo'n lief meisje' van Mary Kubica?


Al een tijdje stond dit boek te wachten in mijn kast, maar afgelopen week was het moment dan aangebroken dat ik er in begon.

Het boek verhaalt over Heidi, moeder van de 12 jarige Zoe en getrouwd met Chris.
Chris is veel op zakenreis en werkt dan o.a. samen met de aantrekkelijke Cassidy. Dat is voor Heidi wel een dingetje, maar ook Chris heeft de nodige ergenissen wat betreft zijn vrouw.
Zo is ze een onverbeterlijke wereldverbeteraar (pun intended) en daar moet een hoop voor wijken.

Als Heidi op weg maar haar werk dan ook een jong zwerfstertje met een baby in haar armen ziet staan, krijgt ze dit tweetal niet meer uit haar gedachten.
Ze komt met het meisje, Willow, in contact in een poging haar te helpen.
Willow is wel achterdochtig maar uiteindelijk gaat ze met Heidi mee naar huis voor een bad en een goede nachtrust.

Ondanks de bezwaren van Chris blijft het niet bij één nachtje.

Maar hoe is Willow in deze situatie verzeild geraakt? En is het wel  verstandig om een wildvreemde, die niets over zichzelf kwijt wil, in huis te nemen?

Heidi maakt zich vooral zorgen om Ruby, de baby.

En dan is er nog het vage verhaal over een broer, Matthew...



Het boek is vanuit 3 perspectieven geschreven; dat van Heidi,  Chris en van Willow.

Willow's verhaal wordt ook nog eens op twee momenten verteld: het heden, waarin ze bij Heidi is, en een ander moment, waarvan het niet direct duidelijk is of dit verleden of toekomst is, maar waarin ze ene mw. Flores haar verhaal vertelt.

Halverwege het boek begon ik het eigenlijk pas wat beter te vinden; daarvóór vond ik het wat saai,  wat te beschrijvend en soms gewoonweg langdradig.

Gaandeweg werd het dus beduidend beter.
Als lezer ga je een heel eind mee in Heidi's gedachten, tot je een punt bereikt waarop je je afvraagt: "Zou ik dít ook nog toestaan als ik Chris was? Zou ik in Heidi's situatie óók zo gehandeld hebben?" Wellicht dat je nog één,  hooguit twee keer mee zou willen gaan met Heidi, daarna hoop ik dat je zo'n weldenkend mens bent dat je beseft: "het kán ook te gek hè..."  Of op z'n minst een partner hebt die je even bij zinnen brengt.

Natuurlijk hebben haar handelen en denken een oorzaak, die dan wel vrij snel duidelijk is, maar de gevolgen ervan zijn behoorlijk verstrekkend. Zachtjes uitgedrukt...

Willows voorgeschiedenis is een triest verhaal.
Helemaal wanneer je beseft dat háár verhaal dan wel fictie is, maar dat voor veel meisjes over de wereld dit de keiharde realiteit is.
Het zorgt voor impulsieve, ondoordachte handelingen van Willow, maar als lezer vergeef je het haar.

Tja en dan de score. Omdat het boek moeizaam op gang kwam, en ik merkte dat ik soms een paar blz opnieuw moest lezen omdat het boek me niet helemaal in z'n greep had, kom ik op een score van... 3,5 duim 👍👍👍✊


Reacties