Wauw, wat een waanzinnig gave cover! Die spreekt direct aan! De gratie van de prima ballerina, maar met een hapering erin, als een elpee die gescratched wordt.
Mijn nieuwsgierigheid is gewekt!
Het boek gaat over Nikolaj en Mischa, een bekend paar in de balletwereld. Niet alleen op het toneel vormen zij een paar, ook in het dagelijks leven.
Ze zijn getrouwd en hebben twee kinderen, Natalja en Gregory. Natalja is echter bij een ongeluk om het leven gekomen.
In het begin van het boek treffen we Mischa in een ziekenhuisbed. Ze heeft ernstige brandwonden en het is de vraag in hoeverre ze weer zal herstellen. Ze houdt bij hoog en laag vol dat het Nikolaj's schuld is; hij wilde haar vermoorden omdat ze van hem wilde scheiden.
Een paar kamers verder ligt Nikolaj, óók met brandwonden, en hij vertelt exact hetzelfde verhaal... maar dan omgekeerd.
Als lezer krijg je door middel van hoofdstukken die in verschillende periodes afspelen én afwisselend vanuit Mischa's danwel Nikolaj's perspectief zijn geschreven, ene beeld van de voorafgaande gebeurtenissen.
Zo was daar Elise, Mischa's beste vriendin, die vroeger een relatie met Nikolaj had en is overleden.
En Dorothée, Mischa's moeder en rechterhand van Kai, de directeur van Het Nationale Ballet, die een behoorlijk duidelijke mening heeft over Nikolaj.
Aan rechercheur Waanders de taak om alle verhalen aan te horen en de waarheid eruit te filteren.
Wie spreekt de waarheid? En wat is de ware reden dat Mischa en Nikolaj nog samen zijn, als ze beiden overduidelijk van de ander af willen?
Pas aan het eind wordt duidelijk wie de waarheid spreekt; tot dat moment kan het alle kanten uit, want zowel Nikolaj als Mischa heeft genoeg motief.
En ik was oprecht verrast toen ik las hoe de vork in de steel zat.
Ook een leuk gegeven vond ik Jantien en Willy, de verpleegsters in het brandwondenziekenhuis.
De één met een celebrity-crush en de ander een nuchtere, oude rot in het vak, die ieder hun eigen visie hebben op de gebeurtenissen rondom het beroemde danspaar.
En dan het einde van het boek. Ken je dat gevoel, dat je jeuk op je rug hebt en er nét niet goed bij kunt? Dat je met zo'n lastige kriebel blijft zitten? Dát gevoel geeft het slot van dit boek.
Het irriteert, het zeurt na.
En dat is top! Dat betekent dat het iets met je doet, dat je het niet dichtslaat en alweer vergeten bent.
Ik geef dan ook met plezier 4 duimpjes voor 'Vonk'! 👍👍👍👍
Reacties
Een reactie posten