Ik heb het al eerder gezegd, het overgrote deel van mijn boekenkast bestaat uit thrillers. Misdaden die moeten worden opgelost en nagelbijt-spannende plots. Ik hou ervan.
En nu alweer de tweede feel-good roman in een week! Dat is even andere koek!
Maar verandering van spijs doet eten, dus heb ik ook hier mijn tanden ingezet.
Echt doorbijten hoefde echter niet, want het boek las bijzonder makkelijk weg.
(Valt het overigens op dat ik ietwat hongerig ben?)
Het boek vertelt het verhaal van Leon. Een 35 jarige man die besluit zijn inmiddels 7-jarige dochter, voortgekomen uit een one-night-stand, wil leren kennen.
De moeder van zijn 'partner voor een nacht', heeft hem na de geboorte van Leony op de hoogte gebracht van die gebeurtenis, maar daar heeft hij nooit iets mee gedaan.
Met de nodige schaamte hiervoor klopt hij bij Leony's moeder Jeanette aan. Die zit niet erg te wachten op Leon. "Hetzalmebenieuwenhoelanghijhetvolhoudt" is haar gedachte en ze maakt het hem niet makkelijk.
Want tja.... 7 jaar lang heeft ze het alleen moeten rooien en nu staat hij ineens voor de deur!
Leony zelf echter is dolenthousiast; ze heeft een papa!
De vraag is natuurlijk, hoe het Leon bevalt... Brengt het vaderschap hem wat hij ervan verwachtte? En hoe gaat hij met de weerbarstige Jeanette om?
Nu lees ik zoals gezegd weinig romannetjes (bij gebrek aan een beter woord. 'Romannetje' vind ik wat denigrerend klinken, terwijl ik dit ab-so-luut niet bedoel) maar over het algemeen kun je de afloop en de weg daarnaartoe redelijk voorspellen.
☆We vinden elkaar niet lief --> onvoorziene gebeurtenis --> kuskus -->misverstand en ruzie -->gelukkig komt alles weer goed.☆
In dit boek is dat anders. De daadwerkelijke verhaallijn zal ik niet uit de doeken doen, daarvoor zul je het boek lekker zelf moeten lezen, maar het is géén 13 in een dozijn romannetje.
Waar Leon in het boek als de perfecte man overkomt, zo één die zijn vieze sokken uit zichzelf ín de wasmand mikt ipv er net naast, en open staat voor self-improvement, heeft Jeanette het een stukje lastiger.
Alle begrip overigens voor haar manier van doen als Leon zich aankondigt, inclusief de soms wat valse opmerkingen en gedachtes. We kunnen onszelf wel mooi voordoen dames, maar in ons allemaal schuilt een heks die af en toe probeert de overhand te nemen.
Ook mooi omschreven vond ik de groei van alle karakters en de reactie van de diverse bijfiguren daarop.
Minpuntje vond ik dat het stuk waarin [SPOILER!!] Leon en Jeanette elkaar aardig beginnen te vinden, en je weet dat ze uiteindelijk samen gaan komen, tot het moment dat dat echt gebeurt, vrij lang duurde. En in die tussentijd gebeurt er ook niet veel, totdat Jeanette depressief wordt. Dan ineens gaat het erg snel, alsof het allemaal nog even binnen een aantal bladzijdes verteld moest worden.
[SPOILER UIT]
Maar goed, het boek las zoals gezegd erg makkelijk weg, en dat is natuurlijk gewoon een positief gegeven.
Al met al geef ik dit boek een score van.... 3 duimpjes!👍👍👍
Reacties
Een reactie posten