Voor het elfde deel van deze reeks zijn de vragen voorgelegd aan Brenda van Es.
Zij helpt mensen o.a. met het schrijven van hun eigen levensverhaal, daarover lees je hier meer.
• Wie ben je, en waar kunnen we je van kennen?
Ik ben geen beroemdheid, woon niet eens in Nederland, maar wellicht heb ik recentelijk op je deurmat gelegen als je lid bent van Schrijven Magazine. Er zat een folder van mij, ‘de vrouw in het rood’, over de schrijfweken in Spanje bij in.
Of misschien heb je me gelezen. In 2017 verscheen van mij namelijk ‘Zo doe je dat, je levensverhaal schrijven’ en dit jaar ‘In Spanje schijnt altijd de zon’.
•Hoe kwam je op het idee voor je eerste boek?
Volgens mij hebben heel veel mensen zin om een boek geschreven te hebben. Maar toch lukt het ze maar niet.
Hoe kan het dat die boeken er niet komen? Waarom maken mensen het niet af?
Ik meende dat ik de reden in beeld had.
Mensen beginnen met een flinke dosis zin, maar bij pagina 30 beginnen ze te zwabberen. Ze weten het niet meer.
Het ontbreekt aan structuur, focus, richting en een goed plan.
Nadat ik drie jaar schrijfweken gegeven had, was het tijd voor een boek waarin ik in heel gewone mensentaal (en dus niet als schrijver met een hoos vakjargon) ging uitleggen hoe je een boek schrijft over je leven.
Schrijven Magazine zei over het boek ‘Van Es heeft de gouden sleutel’. Of die goud is weet ik niet maar het is wel handig als je weet hoe de deur opengaat.
• Hoelang doe je over de eerste versie van je verhaal?
Beide boeken schreef ik in een maand of negen. Waarvan twee maanden bedoeld waren voor de mooimakerij en leesbaar maken van het geheel.
• Ben je bezig met een volgend boek? Waar haal je de inspiratie vandaan?
Nee, ik ben niet bezig met een volgend boek. Een boekidee moet van binnen uit komen. Dat het dit en dat moet worden, en hoe het eruit zal zien.
Steeds sterker, waardoor het schrijfverlangen dat er ís, nog meer gevoed wordt.
Waar ik inspiratie vind? In alles. Gesprekken die je opvangt. Een interview met verrassende antwoorden. Hagel op een warme dag in oktober. Oude mannen op de bankjes voor el Corte Íngles. Een verloren schoen langs de weg. Muziek die je bedwelmt en je laat denken, inzien of zelfs doet loslaten van iets wat altijd zo gewoon voor je was.
• Heb je een quote uit een boek die je is bijgebleven?
Er zijn er meer maar deze steekt er met kop en schouders bovenuit voor schrijvers.
‘Twijfel, maar niet zo heftig dat het je gaat verlammen. Zorg dat er minstens iemand is die meeleest, een slimme lezer die, los van zijn of haar eigen ego, begrijpt wat je probeert te doen, en die supportert én walgelijk kritisch voor je is.’
Dit zei Op de Beeck. De quote stond trouwens niet in een boek maar in een interview met haar. Prachtig! Vooral dat ‘walgelijk kritisch’.
• Heb je misschien een tip voor schrijvers in de dop?
Ik richt me voor dit antwoord sec tot de mensen die hun levensechte verhaal willen schrijven.
Ten eerste: zie jezelf niet als schrijver, maar als iemand die iets belangrijks te vertellen heeft en dat op papier gaat zetten.
Ten tweede: bepaal wat dat is, wát wil je doorgeven? Definieer dat helder en krachtig.
Verder heb ik nog een hele schatkist aan schrijftips, daarom schreef ik dit boek. Mensen kunnen gratis de eerste 25 pagina’s downloaden trouwens. Daarnaast: blijf schrijven.
• Wat zou je nog willen bereiken als schrijver?
Deze vraag maakt iets in mij los want ik voel mij geen schrijver.
Misschien komt dat bij een derde boek. Als je mij vraagt wat ik wil bereiken met het ‘schrijven’ dan gaat het mij vooral om ‘de schrijvende ander’. Dat hij of zij die belangrijke verhalen niet in de la laat liggen maar de wereld inslingert.
We hebben zo veel door te geven aan volgende generaties en laten nu kansen voorbijgaan. Dat is zonde.
• Van welk boek zou je willen dat jij het geschreven had?
Als ik de dialogen zou kunnen schrijven als Op de Beeck, de beschrijvingen kon opvoeren als Claudel, om feiten heen kon schrijven als De Rosnay maar dan wel zo nuchter als Dorrestein, en luchtig als Bomans, zou ik in de buurt komen van het boek dat ik graag geschreven had willen hebben.
• Welk boek van een andere, Nederlandstalige schrijver zou jij aanbevelen aan de lezer?
Dagelijks Werk van wijlen Renate Dorrestein.
Die vrouw had zo ontzetttend veel nuchterheid als het gaat om schrijven en dat is precies wat je nodig hebt als je je eigen verhaal vast wilt leggen.
Ik vind het ook verfrissend hoe ze kijkt naar schrijverschap, dat je je lezer te vermaken hebt, niet jezelf. Wat niet zegt dat je niet dol moet zijn op schrijven maar waar ze op hamert is dat je het doet voor de lezer.
Mensen die hun persoonlijke verhaal willen publiceren vergeten dit naar mijn idee vaak.
Bovendien heeft ze dit boek geschreven toen ze wist dat ze doodging en vermakelijk veel openheid gegeven over de boekenwereld, god wat heb ik gelachen om sommige stukken. Wat een vrouw.
• Ben je eerder een ochtend- of avondmens? En ben je ook productiever gedurende een deel van de dag?
Goh, dat weet ik eigenlijk niet. Ik denk dat het voor mij niet veel uitmaakt. Als ik schrijfweken geef is mijn energie er de hele dag. Als ik schrijf eigenlijk ook.
Maar als je echt een antwoord wilt: ik zal nooit om 6 uur opstaan om te schrijven, terwijl ik weleens zomaar tot een uur of 1 uur doortik. Dat maakt me een avondschrijver zeker?
• Wat is je favoriete plek om te schrijven?
Ik woon in Andalusië. Daarmee heb ik geluk want mijn favoriete schrijfplek is buiten, op een terras in de zon. Het geroezemoes, het temperament van de Spanjaarden.
Voor de 'mooimaaksessies' (schrappen, gesneuvelde passages, dat soort werk) zit ik trouwens liever binnen. Werken in stilte. Alleen.
• Als je niet in je eigen genre schreef, wat zou je dan schrijven?
Haha, wat een leuke vraag. Thrillers denk ik, á la Stephen King, dat je bang wordt van je eigen pen. Zoiets.
• Als iemand een blind date heeft met een van jouw boeken, wat verklapt dan dat het een boek van jou is?
Als hij of zij drie keer heeft gezegd ‘Zo doe je dat dus’.
• Welke vraag zou ik moeten toevoegen voor de volgende auteur? (En wellicht wil je daar zelf ook antwoord op geven?
Als je jouw levensverhaal mocht laten schrijven door een bekend auteur, wie koos je dan?
Zelf zou ik Lize Spit vragen. Ben benieuwd of Das Mag van de uitgeverij.
Het leuke is dat Brenda een exemplaar van haar boek 'Zo doe je dat, je levensverhaal schrijven' ter beschikking stelt als prijs voor de lezers van dit blog.
Wat je daarvoor moet doen? Niet heel veel hoor: Laat bij dit bericht op de FB-pagina een reactie achter en tag iemand die genoeg beleefd heeft om een boek over te schrijven!
• Wie ben je, en waar kunnen we je van kennen?
Ik ben geen beroemdheid, woon niet eens in Nederland, maar wellicht heb ik recentelijk op je deurmat gelegen als je lid bent van Schrijven Magazine. Er zat een folder van mij, ‘de vrouw in het rood’, over de schrijfweken in Spanje bij in.
Of misschien heb je me gelezen. In 2017 verscheen van mij namelijk ‘Zo doe je dat, je levensverhaal schrijven’ en dit jaar ‘In Spanje schijnt altijd de zon’.
•Hoe kwam je op het idee voor je eerste boek?
Volgens mij hebben heel veel mensen zin om een boek geschreven te hebben. Maar toch lukt het ze maar niet.
Hoe kan het dat die boeken er niet komen? Waarom maken mensen het niet af?
Ik meende dat ik de reden in beeld had.
Mensen beginnen met een flinke dosis zin, maar bij pagina 30 beginnen ze te zwabberen. Ze weten het niet meer.
Het ontbreekt aan structuur, focus, richting en een goed plan.
Schrijven Magazine zei over het boek ‘Van Es heeft de gouden sleutel’. Of die goud is weet ik niet maar het is wel handig als je weet hoe de deur opengaat.
• Hoelang doe je over de eerste versie van je verhaal?
Beide boeken schreef ik in een maand of negen. Waarvan twee maanden bedoeld waren voor de mooimakerij en leesbaar maken van het geheel.
• Ben je bezig met een volgend boek? Waar haal je de inspiratie vandaan?
Nee, ik ben niet bezig met een volgend boek. Een boekidee moet van binnen uit komen. Dat het dit en dat moet worden, en hoe het eruit zal zien.
Steeds sterker, waardoor het schrijfverlangen dat er ís, nog meer gevoed wordt.
Waar ik inspiratie vind? In alles. Gesprekken die je opvangt. Een interview met verrassende antwoorden. Hagel op een warme dag in oktober. Oude mannen op de bankjes voor el Corte Íngles. Een verloren schoen langs de weg. Muziek die je bedwelmt en je laat denken, inzien of zelfs doet loslaten van iets wat altijd zo gewoon voor je was.
• Heb je een quote uit een boek die je is bijgebleven?
Er zijn er meer maar deze steekt er met kop en schouders bovenuit voor schrijvers.
‘Twijfel, maar niet zo heftig dat het je gaat verlammen. Zorg dat er minstens iemand is die meeleest, een slimme lezer die, los van zijn of haar eigen ego, begrijpt wat je probeert te doen, en die supportert én walgelijk kritisch voor je is.’
Dit zei Op de Beeck. De quote stond trouwens niet in een boek maar in een interview met haar. Prachtig! Vooral dat ‘walgelijk kritisch’.
• Heb je misschien een tip voor schrijvers in de dop?
Ik richt me voor dit antwoord sec tot de mensen die hun levensechte verhaal willen schrijven.
Ten eerste: zie jezelf niet als schrijver, maar als iemand die iets belangrijks te vertellen heeft en dat op papier gaat zetten.
Ten tweede: bepaal wat dat is, wát wil je doorgeven? Definieer dat helder en krachtig.
Verder heb ik nog een hele schatkist aan schrijftips, daarom schreef ik dit boek. Mensen kunnen gratis de eerste 25 pagina’s downloaden trouwens. Daarnaast: blijf schrijven.
• Wat zou je nog willen bereiken als schrijver?
Deze vraag maakt iets in mij los want ik voel mij geen schrijver.
Misschien komt dat bij een derde boek. Als je mij vraagt wat ik wil bereiken met het ‘schrijven’ dan gaat het mij vooral om ‘de schrijvende ander’. Dat hij of zij die belangrijke verhalen niet in de la laat liggen maar de wereld inslingert.
We hebben zo veel door te geven aan volgende generaties en laten nu kansen voorbijgaan. Dat is zonde.
• Van welk boek zou je willen dat jij het geschreven had?
Als ik de dialogen zou kunnen schrijven als Op de Beeck, de beschrijvingen kon opvoeren als Claudel, om feiten heen kon schrijven als De Rosnay maar dan wel zo nuchter als Dorrestein, en luchtig als Bomans, zou ik in de buurt komen van het boek dat ik graag geschreven had willen hebben.
• Welk boek van een andere, Nederlandstalige schrijver zou jij aanbevelen aan de lezer?
Dagelijks Werk van wijlen Renate Dorrestein.
Die vrouw had zo ontzetttend veel nuchterheid als het gaat om schrijven en dat is precies wat je nodig hebt als je je eigen verhaal vast wilt leggen.
Ik vind het ook verfrissend hoe ze kijkt naar schrijverschap, dat je je lezer te vermaken hebt, niet jezelf. Wat niet zegt dat je niet dol moet zijn op schrijven maar waar ze op hamert is dat je het doet voor de lezer.
Mensen die hun persoonlijke verhaal willen publiceren vergeten dit naar mijn idee vaak.
Bovendien heeft ze dit boek geschreven toen ze wist dat ze doodging en vermakelijk veel openheid gegeven over de boekenwereld, god wat heb ik gelachen om sommige stukken. Wat een vrouw.
• Ben je eerder een ochtend- of avondmens? En ben je ook productiever gedurende een deel van de dag?
Goh, dat weet ik eigenlijk niet. Ik denk dat het voor mij niet veel uitmaakt. Als ik schrijfweken geef is mijn energie er de hele dag. Als ik schrijf eigenlijk ook.
Maar als je echt een antwoord wilt: ik zal nooit om 6 uur opstaan om te schrijven, terwijl ik weleens zomaar tot een uur of 1 uur doortik. Dat maakt me een avondschrijver zeker?
• Wat is je favoriete plek om te schrijven?
Ik woon in Andalusië. Daarmee heb ik geluk want mijn favoriete schrijfplek is buiten, op een terras in de zon. Het geroezemoes, het temperament van de Spanjaarden.
Voor de 'mooimaaksessies' (schrappen, gesneuvelde passages, dat soort werk) zit ik trouwens liever binnen. Werken in stilte. Alleen.
• Als je niet in je eigen genre schreef, wat zou je dan schrijven?
Haha, wat een leuke vraag. Thrillers denk ik, á la Stephen King, dat je bang wordt van je eigen pen. Zoiets.
• Als iemand een blind date heeft met een van jouw boeken, wat verklapt dan dat het een boek van jou is?
Als hij of zij drie keer heeft gezegd ‘Zo doe je dat dus’.
• Welke vraag zou ik moeten toevoegen voor de volgende auteur? (En wellicht wil je daar zelf ook antwoord op geven?
Als je jouw levensverhaal mocht laten schrijven door een bekend auteur, wie koos je dan?
Zelf zou ik Lize Spit vragen. Ben benieuwd of Das Mag van de uitgeverij.
Het leuke is dat Brenda een exemplaar van haar boek 'Zo doe je dat, je levensverhaal schrijven' ter beschikking stelt als prijs voor de lezers van dit blog.
Wat je daarvoor moet doen? Niet heel veel hoor: Laat bij dit bericht op de FB-pagina een reactie achter en tag iemand die genoeg beleefd heeft om een boek over te schrijven!
Reacties
Een reactie posten