• Wie ben je, en waar kunnen we je van kennen?
Ik ben Marlen Visser, auteur, schrijfcoach, Moordwijf. Jullie kennen mij onder andere van de thrillers Stem! en Meesterdeal of van de Storytel Original luisterserie Latte Macchiato. Sommigen kennen mij van de schrijfvakanties die ik twee keer per jaar in Italie organiseer en waar ik beginnende schrijvers op weg help om hun boek te schrijven.
• Hoe kwam je op het idee voor je eerste boek?
Ik surfde op internet, op zoek naar een onderwerp voor een kort verhaal en toen stuitte ik op een mislukte auditie van het Britse X-factor. Ene Zoe Alexander flipte volledig toen ze kritiek kreeg. Ze kreeg een lege blik in haar ogen, begon te vloeken en smeet haar microfoon op het podium. Ook duwde ze de camera’s met veel agressie weg. Ik dacht, hier zit niet alleen een kort verhaal in, hier kan ik een compleet boek over schrijven. Deze deelnemer heeft alles blijkbaar opgehangen aan dit ene moment. Wat is hieraan vooraf gegaan? En hoe ver is ze bereid om te gaan om toch haar doel te bereiken.
• En dan is je eerste verhaal af…. Wat nu? Hoe heb je het aangepakt?
Tijdens het schrijven heb ik veel tijd gestoken in het in contact komen met schrijvers, redacteuren en uitgevers. Ik ging naar evenementen, interviews en presentaties. Om van hen te leren, maar ook om hen te laten weten waarmee ik bezig was. Dat heeft geholpen in mijn zoektocht naar een uitgever.
• Hoelang doe je over de eerste versie van je verhaal?
Zo’n 6 tot 9 maanden.
• Ben je bezig met een volgend boek? Waar haal je de inspiratie vandaan?
Ik schrijf nu een thriller die in 2019 bij uitgeverij Prometheus verschijnt. Mijn inspiratie haal ik voornamelijk uit kranten of nieuwsberichten.
• Heb je een favoriete passage van je eigen hand?
Uit Meesterdeal (over de verboden relatie tussen een docent van 42 en een leerling van 16):
'Maar stel dat ze hem niet geloven? Dat ze een onderzoek instellen?
Paniek overspoelt hem als hij denkt aan de gevolgen. Nu pas ziet hij welke risico’s hij heeft genomen.
Eva’s bewondering voor zijn persoon had hem laten groeien. En niet alleen hem, ook het. Dat is precies wat ze doet. Ze maakt dat hij zich een man voelt en een stoute jongen tegelijk. Verslavend. Maar vandaag is er een scheur ontstaan in de cocon waarin hij sinds het nieuwe schooljaar vertoeft. Door de rafelige opening dringt iemand naar binnen.
Zijn alter ego. Sten de Fatsoensrakker. Sten die nooit een held is geweest als het gaat om vrouwelijk schoon. Sten die bang is om te verliezen. Die zekerheid nodig heeft om de wereld aan te kunnen. Een voorspelbare plek om te wonen. Die te laf is om een vrouw, die alleen maar zeikt, de deur uit te zetten. Die zijn ouders op leeftijd de rest van hun nadagen niet meer onder ogen durft te komen als hij zijn baan kwijtraakt. W
etende dat hij nergens anders meer aan de bak komt als dit aan het licht komt. Eva heeft hem een droomwereld binnengelokt met haar verleidelijke blik en ze heeft hem een paradijselijke appel aangereikt. Hij had die appel nooit moeten aannemen. Al duizenden jaren is bekend wat daarvan terecht gekomen is.'
• Heb je een quote uit een boek die je is bijgebleven?
Niet echt. Als ik een boek lees, lees ik heel zorgvuldig. Ik vlieg niet in hoog tempo over de regels heen, maar lees zinnen regelmatig opnieuw, om bijvoorbeeld de dieper liggende betekenis te ontdekken of gewoon, omdat ik het mooi verwoord vind. Als ik het boek daarentegen dichtsla, dan laat ik het hele verhaal achter me en vind ik het soms zelfs lastig om na een tijdje te vertellen waarover het gaat.
• Heb je misschien een tip voor schrijvers in de dop?
Geloof in je doel, of dat nu het schrijven van een boek is, het vinden van een uitgever of het opbouwen van een lezerspubliek. Als je er echt in gelooft dat je iets kunt bereiken, dan lukt dat vroeg of laat ook. Onbewust straal je dat uit naar je omgeving en handel je ernaar. Je maakt keuzes die je helpen op je weg naar dat doel.
• Wat zou je nog willen bereiken als schrijver?
Ik zou het gaaf vinden als ons Moordwijven-collectief een prominente en herkenbare plek zou hebben bij boekhandels en lezers: dat onze boeken een vast gegeven in de winkels zouden zijn en dat lezers zouden weten: dit is een Moordwijven-boek, dus dit is een kwalitatief goede en tegelijkertijd lekker leesbare thriller.
• Van welk boek zou je willen dat jij het geschreven had?
Ik kan me hier geen voorstelling van maken. Wat anderen schrijven, dat kan ik niet en andersom. Iedere schrijver heeft zijn eigen geluid, zijn eigen stem. Ik hoop ooit een boek te schrijven, dat lezers zo bijblijft dat ze er wel met anderen over moeten praten. Een boek waar men een uitgesproken mening over heeft, of dat nu positief of kritisch is. Het lijkt me mooi als je onder lezers een brede discussie op gang brengt met je boek.
• Welk boek van een andere, Nederlandstalige schrijver zou jij aanbevelen aan de lezer?
 |
| de Moordwijven |
Alle boeken van mijn schrijfcollega’s De Moordwijven! Omdat ze allemaal moorddadig goede thrillers schrijven.
• Als je jouw levensverhaal mocht laten schrijven door een bekend auteur, wie koos je dan?
Het zou een eer zijn als Annejet van der Zijl dat zou doen.
• Ben je eerder een ochtend- of avondmens? En ben je ook productiever gedurende een deel van de dag?
Qua schrijven ben ik een ochtendmens. Op mijn schrijfdagen sta ik vroeg op (ook in het weekend zet ik de wekker), ga douchen, ontbijten en direct aan de slag. Dan is mijn geest het scherpst. Voor de rest ben ik meer een avondmens: ik slaap nooit voor 0.30 uur en slaap uberhaupt weinig uren per nacht. Als ik een nacht van minimaal 6 uur maak, voel ik me overlopen van energie. Maar meestal slaap ik iets korter.
• Wat is je favoriete plek om te schrijven?
Ik heb in mijn bescheiden slaapkamer een bureautje van 1 m x 50 cm. Hierop past alleen mijn laptop en wat schrijfwaren. Meer heb ik niet nodig. Het belangrijkste is dat ik de deur achter me dicht kan trekken en in stilte kan werken.
• Als je niet in je eigen genre schreef, wat zou je dan schrijven?
Dan zou ik levensverhalen schrijven. Het lijkt me soms zo fijn, dat je al weet waarover het verhaal gaat en dat je het alleen nog in het juiste vat hoeft te gieten en in de juiste toon hoeft te schrijven. Bij het schrijven van thrillers zit je soms op een punt waarop je geen idee hebt wat jouw hoofdpersoon gaat doen en waarom. Dan moet het echt uit je tenen komen. Als het dan toch lukt, is dat wel extra bevredigend.
• Als iemand een blind date heeft met een van jouw boeken, wat verklapt dan dat het een boek van jou is?
Lastig… mijn stijl is denk ik te omschrijven als direct, met vaart geschreven, met veel dialogen, weinig beschrijvingen en hier en daar een vleugje humor. Maar het lijkt me sterk dat iemand mijn naam noemt na een blind date met mijn boek.
• Hoe kunnen we als Nederlandse schrijvers een plek vinden tussen alle buitenlandse auteurs?
Dat is een goede vraag. We kunnen als Nederlandse auteurs nog zulke aansprekende boeken schrijven, maar als in de boekwinkels vooral de boeken van buitenlandse auteurs op de tafels voorin de winkel liggen, dan is het lastig concurreren. En zolang men spreekt van een ‘on-Nederlands goed boek’, blijft de mythe in stand dat buitenlandse auteurs betere boeken schrijven.
• Welke vraag zou ik moeten toevoegen voor de volgende auteur? (En wellicht wil je daar zelf ook antwoord op geven?)
‘Wil je beroemd worden?’
Ik zou niet beroemd willen zijn. Het lijkt me vreselijk als je je (privé)leven niet in de luwte kunt leven.
Ik zou wel graag bekend zijn bij een groter lezerspubliek. Welke schrijver wil dat niet?
Gelukkig is de bekendheid van schrijvers van een geheel andere orde dan die van zangers, Youtubers, etc. Geen gekte of stiekem gemaakte foto’s en geen juicy details in de roddelbladen.
Je kunt gewoon anoniem op een terrasje zitten. Dus dat lijkt me geen probleem, mocht het ooit zover komen ;-)
Reacties
Een reactie posten