Wat ik nou vind van... 'Tegenwoordig heet iedereen Sorry' van Bart Moeyaert?

Bianca woont samen met haar moeder en broertje Alan. Haar vader woont niet meer thuis, maar samen met zijn Cruz.

Alan is een zorgenkindje, dat al eens aan zijn hart geopereerd is.
En Bianca voelt zich vaak ongezien. Overbodig. 'Sorry dat ik besta. Perdón.'

Ze heeft een geheime plek waar ze zich kan terugtrekken. Een plek die ogenschijnlijk van niemand is.

Op de dag waarop het boek zich afspeelt komt er een vriendje van Alan spelen, Jazz. Jazz' moeder is ook mee. Dit blijkt Bianca's favoriete actrice uit een dagelijkse soapserie te zijn.

En zij zíet Bianca. Écht.


Poeh, wat vind ik van dit boek? Het was met slechts 128 blz zó uit. Het is géén boek waar je zonder verder na te denken doorheen moet bladeren, je moet het even de tijd gunnen. En willen snappen.
Ik kocht het als zijnde een jeugdboek, maar weet niet in hoeverre 'de jeugd' (zegt oma..😜) dit boek ziet zitten. Mijn zoon van 10 gaat er niets mee kunnen verwacht ik.

Er komen ontzettend mooie zinnen in voor. Gedurende een ongemakkelijke stilte bijvoorbeeld: 'Mama ziet een gat in de lucht en plakt er een tekstballonnetje in.'
Bedenk het maar!

Verder is de kaft bijzonder mooi en viel het me op dat de bladzijden van erg dik, kwalitatief papier zijn. Het is écht een kadootje, zo'n boek als dit.

Ik zei al, je moet het boek willen snappen. Maar willen en kúnnen zijn niet altijd gelijk.
Snapte ik het?  Ik dénk het wel.
Maar of ik het daadwerkelijk las op de manier zoals de auteur het bedoeld heeft? Tja...

Ik ben erg benieuwd voor welke doelgroep dit boek geschreven is.

Mijn score? Ik geef het 4 duimpjes 👍👍👍👍





Reacties