Nederlandstalige auteurs in de Spotlight... Hoofdstuk 18 ***MET WINACTIE***

Hij wordt wel de 'Nederlandse Dan Brown' genoemd, en dat is niet de minste titel.
Maak kennis met Jeroen Windmeijer!

• Wie ben je, en waar kunnen we je van kennen? 

Mijn naam is Jeroen Windmeijer (Delft, 1969).
Ik ben een niet-gelovige docent godsdienst en maatschappijleer op een christelijk lyceum in Leiden. Hier heb ik culturele antropologie gestudeerd en ben ik gepromoveerd op een onderzoek naar indiaanse straatmuzikanten uit Ecuador.
Lange tijd heb ik daarom ook in Ecuador gewoond.

Ik heb als reisleider gewerkt in Egypte, Venezuela, Mexico, Guatemala en Belize.
Ik heb nog een tijd in een boekhandel gewerkt (Kooyker) waar ik mijn vrouw Hamide Doğan ontmoet heb en hebben we een dochter, Dünya, van 12 jaar oud.
In maart 2015 ben ik gedebuteerd met De bekentenissen van Petrus, bij Primavera Pers, een kleine, Leidse uitgeverij.
Zonder enig marketingplan liep verkocht dat boek ontzettend goed, wel vooral in Leiden en omgeving, omdat tot daar mijn netwerk en dat van de uitgeefster reikte.
In drie maanden waren we al toe aan een derde druk van 3.000 exemplaren, evenveel als de eerste druk (1.000) en tweede druk (2.000) bij elkaar.
Inmiddels zijn we toe aan de achtste druk (opnieuw 3.000) en zijn er tot nu toe circa 12.000 exemplaren van verkocht.
Dit succes viel op. HarperCollins Holland, de Nederlandse tak van het Amerikaanse HarperCollins, was net in Amsterdam begonnen.
Zij geloofden dat mijn boeken een veel groter publiek konden bereiken. Ik ben naar deze uitgeverij overgestapt, omdat ze beloofden écht in mij te investeren.

Bij HarperCollins Holland verschenen in 2017 Het Pauluslabyrint (25.000+ verkocht van de 20 euro-editie) en afgelopen augustus Het Pilgrim Fathers Complot, dat op de eerste dag al een tweede druk opgelegd kreeg.

Mijn tweede boek is inmiddels in het Engels verschenen in Canada, de VS en Engeland en verkoopt daar goed. Ook is het verkocht aan Duitsland en Italië.
Mijn derde boek verschijnt volgend jaar in het Engels.
HarperCollins heeft de belofte aan mij dus waargemaakt! En ik kan profiteren van het feit dat ze de op een na grootste uitgever ter wereld zijn en een gigantisch netwerk hebben.
Om hun vertrouwen in mij te onderstrepen, hebben ze me drie nieuwe boekcontracten aangeboden, echt geweldig.

• En dan is je eerste verhaal af…. Wat nu? Hoe heb je het aangepakt? 

Ik ben naar de openbare bibliotheek gegaan om boeken te zoeken die hetzelfde thema hadden als mijn boek: een spannende thriller met religieuze en historische elementen.
Ik eindigde met een lijst van circa 30 uitgeverijen.
Natuurlijk de bekende als Luitingh Sijthoff, maar ook allerlei kleinere uitgeverijen waar ik nog nooit van gehoord heb. Ik heb ze allemaal gemaild, met mijn roman in de bijlage.
Dat was een weinig effectieve strategie, want van meer dan de helft heb ik nooit iets teruggehoord, niet eens een bevestiging van ontvangst.

Verder kreeg ik standaardafwijzingen – ‘het past niet binnen ons fonds’ – die soms zó snel kwamen dat ze volgens mij niet eens de tijd hadden gehad mijn mail te lezen haha.
Van twee of drie uitgeverijen kreeg ik een beredeneerde afwijzing.

Toen zei iemand dat ik het moest proberen bij een lokale uitgeverij, ook omdat mijn boek zich in Leiden afspeelt. Dat werd Evelyn de Regt van Primavera Pers.
Hoewel zij eigenlijk geen fictie uitgaf, vond ze mijn roman zo goed dat ze het wel wilde proberen. Dat heeft haar geen windeieren gelegd dus! En mij heeft ze de kans gegeven te debuteren, dus daar ben ik haar echt eeuwig dankbaar voor.

• Hoelang doe je over de eerste versie van je verhaal? 

Voor al mijn boeken – deze zomer heb ik mijn vierde roman ingeleverd – heb ik telkens standaard een onderzoek van 5-6 maanden gedaan.
Daarna schrijf ik in 6 maanden in één keer het hele boek, dat kunnen zomaar 400-500 pagina’s zijn. En dan kan ik alleen maar schrijven op vrijdag en sinds vorig jaar op maandag en vrijdag, dus ik werk flink door.
Dan gaat het naar de redactie en zijn de eindredacteur – de geweldige Lisanne Mathijssen – en ik zeker nog een half jaar bezig met verschillende versies, die vooral steeds dunner worden.
Dan gaat het naar de eindredactie – de scherpe Lidia Dumas, voor mijn huidige boek is zij ook de redacteur – om de puntjes op de i te zetten.
Uiteindelijk zitten er ongeveer twee jaar tussen het eerste idee en het moment waarop het boek echt in de winkel komt te liggen.

• Ben je bezig met een volgend boek? Waar haal je de inspiratie vandaan? 

Ik heb dus drie nieuwe contracten gekregen voor drie nieuwe boeken. Die gaan zich allemaal afspelen in Latijns-Amerika, een continent waar ik echt mijn hart aan verpand heb.
Net deze maand heb ik de volledig herschreven versie van mijn nieuwst boek ingeleverd, een thriller die zich afspeelt op het platteland van Bolivia.
Ik heb echt mijn genre gevonden: spannende thrillers, die theologisch en historisch goed onderbouwd zijn en die echt inhoud hebben.
Ik denk dat mijn boeken zich wat dat betreft in positieve zin onderscheiden van veel wat in Nederland uitkomt op dat gebied.
Waar de inspiratie vandaan komt, is echt moeilijk te zeggen. Wat ik wel weet is dat ik op dit moment meer ideeën dan tijd heb!
Ik denk wel dat het hele fenomeen ‘inspiratie’ zwaar overschat wordt. Als je op inspiratie gaat zitten wachten of pas gaat schrijven tot je ‘geïnspireerd’ bent, krijg je nooit veel op papier.
Ik denk dat dat voor alle kunsten geldt. Het is vooral veel oefenen en schrijven en uitproberen en tijdens dat proces gebeurt er dan iets, dan komen de ideeën.
Als ik mijn gitaar pak en ik ga een beetje zitten pielen, dan denk ik soms ook opeens: hé, dát klonk leuk. Dat had ik dan niet van te voren bedacht.

• Heb je een favoriete passage van je eigen hand?

In Het Pilgrim Fathers Complot zit een vrijscène waar ik best trots op ben. Er is ook geen passage die
ik zó vaak herschreven heb als deze!
Het lastige is dat het heel snel porno wordt als je ‘de daad’ beschrijft en dat wordt dan dus meteen heel vulgair en simpel.
Ik vind dat ik er goed in geslaagd ben wél een opwindende scène te schrijven zonder dat het plat geworden is.
Om mensen die het boek niet kennen het zoeken te besparen: de scène zit in hoofdstuk 32…

• Heb je een quote uit een boek die je is bijgebleven? 

Het is een citaat uit het boek 'Een maand in de provincie' van J.L. Carr, een klein juweeltje.
Het gaat om twee soldaten die na WO I allebei op het platteland verblijven.
De een om een muurschildering in een kerk te restaureren, de ander om in opdracht iemands voorouderlijk graf te lokaliseren. Het is novelle, sterk doortrokken van melancholie.
De restaurateur is de schrijver van het boek die na vele jaren dit verhaal aan het papier toevertrouwd heeft.
Hij kijkt terug op zijn maanden in het dorpje, het eenvoudige leven dat hij leidde, slapend op de vloer van de kerktoren en schrijft dan: “We kunnen erom blijven vragen, maar we kunnen niet terugkrijgen wat een voor altijd van ons leek – wat je van het leven verwachtte, die eenzame kerk tussen de akkers, een bed op de vloer van een klokketoren, een herinerde stem, een bemind gezicht. Het is voorbij en je kunt alleen maar wachten tot de pijn overgaat.”

Ik kan het niet goed uitleggen, misschien moet je het hele boek lezen – ik heb het zelf meerdere keren gelezen – maar ik word er altijd melancholisch van. Het gaat over het leven dat voorbij glijdt, een leven dat anders had kunnen lopen als hij op beslissende momenten andere keuzes gemaakt had.

• Heb je misschien een tip voor schrijvers in de dop? 

Eigenlijk wat ik eerder al zei: als je alleen maar op inspiratie gaat wachten of alleen schrijft als je geïnspireerd bent dan ga je nooit een boek of een verhaal afkrijgen.
Voor mij werkt het echt – en ik denk dat dit voor eigenlijk iedereen wel geldt – om om een vaste tijd te gaan zitten en te gaan schrijven.
Ik schrijf op mijn vrije maan- en vrijdagen van ongeveer acht uur ’s ochtends tot een uur of drie, vier. Ik ga verder met de scène waar ik gebleven ben en zo kom ik weer in het verhaal. Vaak ben ik zelf ook verrast door de wending die het verhaal neemt!

• Wat zou je nog willen bereiken als schrijver? 

Ik heb nu een trilogie geschreven, maar dat zijn drie verhalen die los staan van elkaar. Dezelfde hoofdpersonen komen er in voor, maar je kunt de boeken in willekeurige volgorde lezen. Wat me nog wel eens mooi lijkt om een spannende trilogie te schrijven waarin het verhaal doorgaat zoals bij Harry Potter, In de Ban van de Ring of Milennium.

• Van welk boek zou je willen dat jij het geschreven had? 

Zoveel hahaha, maar In de Naam van de Roos zou dat dan toch wel zijn, hét oerboek van de religieuze thriller natuurlijk. Zit geweldig goed in elkaar, enorm erudiet en ontzettend spannend.

• Welk boek van een andere, Nederlandstalige schrijver zou jij aanbevelen aan de lezer? 

Poubelle van Pieter Waterdrinker vond ik echt geweldig, wat een schrijver is die man! Of Bonita Avenue van Peter Buwalda, ook al zo’n geweldenaar. Of Alleen met de goden van Alex Boogers.

• Als je jouw levensverhaal mocht laten schrijven door een bekend auteur, wie koos je dan?

Maarten ’t Hart natuurlijk! Ik heb hem een paar keer mogen ontmoeten, echt een aardige vent. En de grootste schrijver die Nederland heeft vind ik. Schitterende verhalen in een prachtig Nederlands. Als hij mijn biograaf zou kunnen zijn, graag!

• Ben je eerder een ochtend- of avondmens? En ben je ook productiever gedurende een deel van de dag? 

Ik ben echt wel een ochtendmens. Om acht uur begin ik te schrijven dus en zo tot een uur of twaalf is ook echt wel mijn meest productieve deel van de dag. Na de lunch schrijf ik ook, maar het echte vuur van de ochtend is dan wel een beetje verdwenen… ’s Avonds schrijf ik eigenlijk nooit.
In mijn studententijd studeerde ik ook nooit ’s avonds. Een enkele keer voor een tentamen, maar als de bieb om tien uur dichtging, vond ik het wel weer mooi geweest.

• Wat is je favoriete plek om te schrijven? 

We hebben sinds een paar jaar een tuinhuisje in een volkstuinencomplex in Leiden. Ik heb daar ook mijn bijen staan. Geweldige plek is dat.
Tuindeuren wijd open en dan aan tafel zitten schrijven met klassieke muziek op de achtergrond. Er is geen wifi dus je kunt ook niet afgeleid worden.
Ik heb zelfs een NOKIA gekocht, zonder internet en alleen alleen mijn vrouw en Lisanne Mathijssen hebben het telefoonnummer.

• Wie is je favoriete karakter uit jouw boeken? 

Uiteindelijk toch gewoon Peter de Haan, de hoofdpersoon. Hij lijkt ook het meest op mij. Onderzoekend type, katholieke achtergrond maar, niet praktiserend maar wél sterke interesse in het christendom en Jezus, geïnteresseerd in geschiedenis, beetje een Einzelgänger.

• Als je niet in je eigen genre schreef, wat zou je dan schrijven? 

Waarschijnlijk meer journalistiek werk, achtergrondverhalen, langere interviews.
Met een andere schrijver, Jos van Duinen, heb ik zestig weken lang iedere week weer een andere religieuze of sprituele bijeenkomst in Leiden en omstreken bezocht.
In het Leidsch Dagblad schreven we daar dan een artikel over. Die artikelen zijn onlangs gebundeld in het boek Wegwijzers (Uitgeverij De Muze).
Dat is me echt heel erg goed bevallen, dus wie weet doen we nog wel eens een dergelijk project.

• Als iemand een blind date heeft met een van jouw boeken, wat verklapt dan dat het een boek van jou is? 

Mijn boeken zijn stevige historische en religieuze thrillers. Je steekt er ook echt wat van op, wat dat betreft blijf ik echt een docent die mensen ook iets wil leren.
Ik schrijf geen thrillers waarbij je op de laatste bladzijde ontdekt dat de butler het gedaan heeft en dat is het dan. Dus als je een boek leest met deze kenmerken en en het vroege christendom speelt ook nog eens een rol, dan heb je een grote kans dat je een boek van mij in handen hebt…

• Hoe kunnen we als Nederlandse schrijvers een plek vinden tussen alle buitenlandse auteurs? 

Door vooral niet te imiteren denk ik. In mijn eigen boeken speelt Leiden een grote rol.
Voor mensen die hier wonen is dat leuk omdat ze op elke bladzijde weten waar de hoofdpersoon zich bevindt. Voor mensen die Leiden niet kennen, is het gewoon een leuk Hollands decor.

Mensen vinden het leuk dat een boek zich in een herkenbare setting afspeelt, bij wijze van spreken bij hun om de hoek, in plaats van altijd maar weer in Parijs, Rome, Florence of Rome.
Dus een eigen stijl is belangrijk denk ik, waarbij je je eigen (regionale) achtergrond niet hoeft te verloochenen.

• Wil je beroemd worden? 

Ja, eigenlijk wel, is dat slecht? Hahaha. Ik wil vooral dat mijn boeken door heel veel mensen gelezen worden en heel goed verkocht worden.
Het beroemd worden is geen doel op zich, maar als mensen mij op grotere schaal zouden kennen doordat ze mijn boeken zo goed vinden, dan graag ja.

• Als je de keuze hebt; een matig verhaal en zeer mooie cover of een goed verhaal en matige cover?

Elke schrijver antwoordt hier een goed verhaal en een matige cover toch? Lijkt me.
Je bent schrijver dus je gaat voor de inhoud, voor het verhaal.
Wél zie ik soms boeken met een omslag dat weinig aanlokkelijk is waardoor je geen zin hebt nog te kopen of te lenen. Een titel kan trouwens ook de plank mis slaan.
Ik heb begrepen dat De Zweetvoetenman een goed boek is met alledaagse verhalen over de rechtspraak in Nederland. Ik wil dat best aannemen, maar die ‘zweetvoeten’ in de titel vind ik zo goor dat ik het boek van mijn leven niet in huis zal halen.

• Noem in drie woorden wat schrijven voor jou is.

Vrijheid. Geluk. Reis.

• Welke vraag zou ik moeten toevoegen voor de volgende auteur? (En wellicht wil je daar zelf ook antwoord op geven? 

Welke vraag wordt nooit aan je gesteld waar je wel eens antwoord op zou willen geven? 

Aan mij wordt nooit gevraagd of ik in aliens en UFO’s geloof. Nu geloof ik daar niet per se in, maar ik ben er wel eindeloos door gefascineerd. Ik lees er heel veel over en kijk graag die serie op Discovery over Ancient Aliens. In mijn volgende roman, die zich in Mexico afspeelt, komt mijn levenslange fascinatie voor buitenaards leven terug in een spannende thriller met Palenque als achtergrond.

Jeroen Windmeijer stelt twee exemplaren van zijn debuut 'De bekentenissen van Petrus' ter beschikking. Om daar kans op te maken hoef je alleen op dit FB-bericht te reageren!