Uitgeverij Prometheus stuurde me dit recensie-exemplaar toe, waarvoor dank.
Geen standaard thriller, dit.
De hoofdpersoon, 'de dochter' vertelt het verhaal vanuit haar optiek.
En die is anders dan die van de gemiddelde mens. Ze voelt geen pijn, neemt alles wat haar gezegd wordt letterlijk en ziet geen verschil tussen goed en fout.
"Hij wrijft over zijn ogen en klaagt dat ze zo snel achteruit gaan. Ik zie er niets mis aan. Ogen kunnen ook alleen maar achteruit als je er heel hard op drukt."
Samen met haar vader woont ze naast Jonas en zijn moeder.
Jonas is haar beste vriend, de enige die alles van haar weet en voor wie ze alles wil doen.
Van haar vader leert ze konijnen slachten en villen voor het avondeten. Ze leven van wat hij verkoopt aan oud ijzer. Niet het type buren waar Jonas' moeder op zit te wachten.
Zelf is ze gek op haar cavia's, en ze verzorgt deze trouw. Iedere dag om 5 uur, samen met Jonas als het droog is.
Jonas leert haar hoe ze dit het best kan doen, en hoe haar cavia's baby's krijgen.
Hoe ouder ze wordt, hoe lastiger het leven lijkt te worden voor haar. Wat is ze dan ook blij dat Jonas haar altijd helpt en dingen uitlegt.
Dan gebeurt er iets ingrijpends in haar leven, het duurt alleen even tot het besef bij haar doordringt.
En dan komen er mensen die dingen van haar willen weten, vreemden in haar huis. En nog weer later moet ze vragen beantwoorden. Vragen die ze prima kan beantwoorden, maar de antwoorden lijken nooit goed genoeg te zijn.
De schrijfstijl is bijzonder, omdat het vanuit het ik-perspectief geschteven is van een meisje met een geestelijke beperking.
De dingen die ze doet zijn op zijn zachtst gezegd vreemd te noemen, geven een ongemakkelijk gevoel, maar ze doet eigenlijk gewoon precíes wat haar gezegd is. Je kunt het haar niet kwalijk nemen.
Ook is de schrijfster Vlaams en dat is natuurlijk ook te merken tijdens het lezen. Niets mis mee, zéker niet, maar sommige uitdrukkingen zijn tóch even anders in het Nederlands.
Al vanaf de eerste bladzijde wéét je dat er iets vreselijks heeft plaatsgevonden, maar wat? Daar kom je pas aan het eind van het boek achter. De onderhuidse spanning wordt perfect opgebouwd, de dialogen zijn goed neergezet en er is weinig overbodige informatie aan het verhaal toegevoegd.
Een boek dat ik een score wil geven van 4 duimen! 👍👍👍👍
Reacties
Een reactie posten