Een intrigerende tekst op de achterflap, een coverfoto die vraagtekens oproept, een boek dat ik graag wilde lezen en recenseren.
Een boek met veel sprongen in de tijd, en meerdere personages in die diverse perioden.
Ivy, Elvira, Kitty. Samantha, Annabel. Dokters, nonnen en een pastoor.
Maar de échte hoofdrol is voor een gebouw; St. Margaret's, opvanghuis voor ongehuwde moeders.
Hier werden destijds jonge vrouwen opgevangen die ongehuwd zwanger waren. Ze konden hier bevallen en daarna werd hun kindje ter adoptie aangeboden. Dit was althans het verhaal dat aan de buitenwereld werd getoond.
De werkelijkheid van wat er achter de deuren van St. Margaret's gebeurde, is heel wat gruwelijker.
Als Samantha, journaliste, brieven vindt van een jonge vrouw, Ivy, die in het geheim geschreven werden in het tehuis, besluit ze op onderzoek te gaan. Veel tijd heeft ze niet, want nog dezelfde week zal het gebouw gesloopt worden.
Terwijl Sam op zoek gaat naar het verhaal achter de brieven, lijken de geesten van het verleden bijna letterlijk op te duiken.
Door de vele tijdsprongen en namen, is het soms even schakelen wie, wat en wanneer.
Helemaal als het 2017 is volgens de regel bovenaan het hoofdstuk, maar de betreffende persoon terugdenkt aan een eerdere periode.
De familieband die een rode draad in het boek blijkt, is al vrij snel duidelijk, maar desondanks niet storend. Het helpt eigenlijk wel om de draad van het verhaal vast te kunnen houden, en dat vond ik zoals gezegd soms wel nodig.
Het boek wordt neergezet als roman, maar heeft ook aspecten van een thriller; er zijn doden, er zijn motieven, en er is een moordenaar. Hoewel de dader op zich geen verrassing is, die wordt vrij snel benoemd, is er toch wel spanning. De slachtoffers weten immers níet wie het op ze voorzien heeft, en de hoofdstukken vanuit hun perspectief zijn dan ook zeker spannend geschreven.
Daarnaast zijn de praktijken die in het tehuis plaatsvinden niet anders dan hartverscheurend te noemen. In het nawoord geeft de auteur aan dat deze niet uit de lucht zijn gegrepen; er zijn bewijzen dat dit voor veel meisjes destijds niets anders dan de harde waarheid was.
Onbegrijpelijk, wat sommige mensen een ander kunnen aandoen.
Ondanks dat het af en toe een beetje verwarrend overkwam, had ik wel erg de drang om door te lezen, en dat is gewoon positief.
Het verhaal is goed, de personages mochten m.i. wat meer uitgewerkt worden; met name oma en Fred hadden van mij best wat meer aandacht mogen hebben.
Ook had ik graag meer gelezen over de gedachtengangen van bv. een Dr. Jenkinson en anderen, waarom zij zich inlieten met bepaalde zaken. Geld, ongetwijfeld, maar het lijkt me dat er dan alsnog een gigantische drempel is waar overheen gestapt moet worden. Wat is de uiteindelijke beweegreden om die stap te nemen?
Tijd om het boek een score toe te kennen; het verhaal is zo intrigerend dat het de genoemde minpuntjes grotendeels overschaduwt.
Daarom 4 duimpjes👍👍👍👍
Reacties
Een reactie posten