Hoofdstuk 34 van deze interview-reeks is voor schrijfster Marianne Swin
kels.
● Wie ben je, en waar kunnen we je van kennen?
Mijn naam is Marianne Swinkels (42 jaar) en debuteerde in december 2018 met de literaire thriller 'Wrede onschuld'.
● Wat heeft je aangezet om je eerste boek te schrijven?
Eigenlijk begon het met een grapje dat ik met onze dochter had. Ik vroeg haar op een dag: ‘Als ik een boek zou schrijven, waar zou het dan over moeten gaan?’ vervolgens pakte ik pen en papier en begon gewoon te schrijven.
'Wrede onschuld' is eigenlijk per ongeluk “geboren.” Ik heb nooit de ambitie gehad om schrijfster te worden, ik heb dyslexie, dus schrijven is niet de meest logische stap.
● Voor wie schrijf je?
Ik schrijf in eerste instantie voor mezelf. Als ik een verhaal schrijf hoeft het niet per se een boek te worden. Natuurlijk hoop ik dat mensen mijn verhaal kunnen waarderen, dat maakt me trots. Ik hoop ook dat ik mensen met dyslexie kan inspireren om ook te gaan schrijven, ook al willen ze het niet gaan uitgeven.
● Hoelang doe je over de eerste versie van je verhaal?
Dankzij mijn rijke fantasie ging het eigenlijk best snel. Ik heb ongeveer 2,5 jaar gedaan over de eerste versie.
● Ontdek je al schrijvende het verhaal of weet je van te voren precies wat er allemaal gaat gebeuren?
Er waren twee dingen die ik van te voren wist.
Onze dochter gaf mij een onderwerp, en dat werd het geheim van Marijke, de hoofdpersonage in mijn boek. Ook wist ik wie de dader(s) moest zijn, maar de rest ontdekte ik gaandeweg. Ik moest natuurlijk wel vooruit denken. Het verhaal moest aan het eind wel kloppend zijn.
Soms werkte een verhaallijn niet, en moest ik iets anders bedenken. Meestal lukte dat niet diezelfde dag, maar duurde het een paar dagen, soms weken.
● En dan is je eerste verhaal af…. Wat nu? Hoe heb je het aangepakt?
Ja, dat was wel een moeilijk moment. Ik wilde er nog geen afstand van nemen.
Ik dacht niet dat me dit ooit een tweede keer zou lukken. Ik bleef uitstellen. Maar op het moment dat ik de laatste punt had gezet, stroomden de tranen over mijn wangen...ik moest het echt loslaten.
Ik had al contact opgenomen met Boekengilde, ik wilde het boek hoe dat ook laten drukken.
Ik vertelde dat ik het boek wilde hebben zoals het ook in de winkels ligt. Boekengilde regelde een vormgever voor het laatste proces en een redacteur om het manuscript te controleren op typefouten.
Ik moet zeggen dat ik alle respect heb voor Jacqueline van STOER-tekst & creatie.
Het werk dat zij tijdens het redigeren heeft gehad was enorm, het was een fijne samenwerking. Tijdens het redigeren kwam ik in contact met een schrijfcoach, zij heeft mij waardevolle tips gegeven die ik gedeeltelijk toepaste.
Nu was het manuscript écht klaar voor eindredactie. Het contact met de vormgever verliep heel gemakkelijk. Ik vertelde hoe ik de opmaak van het binnenwerk wilde, en zij maakte het voor mij.
De cover uitzoeken was lastiger dan ik had verwacht, ik had een duidelijk beeld voor ogen, maar om de perfecte afbeelding te vinden was best lastig. Toen die eenmaal gevonden was liet de vormgever mij een aantal mogelijkheden zien.
Ze begreep helemaal wat ik bedoelde en binnen een paar dagen was ook de cover een feit.
● Hoe voelde het toen je je boek voor het eerst daadwerkelijk in je handen had?
Ik had de proefdruk natuurlijk wel gezien, maar dit was anders. Ik opende de doos met trillende handen. Ik zag de boeken liggen en op dat moment was ik compleet blanco.
Ik pakte een boek en heb eerst vijf minuten naar de cover gekeken, het was zo onwerkelijk.
Toen er weer een beetje bloed naar mijn hersenen stroomde, belde ik mijn man enthousiast op.
Ik was zo trots, mijn verhaal was in boekvorm verschenen...ik kon het bijna niet geloven.
● Ben je bezig met een volgend boek? Waar haal je de inspiratie vandaan?
Ja, ik werk op dit moment aan twee manuscripten: een thriller en een waargebeurd verhaal.
Ik weet eigenlijk niet waar ik mijn inspiratie voor de thriller vandaan haal.
Het zijn situaties en gebeurtenissen die in me opkomen, het is voor mij dan een kwestie van goed verwoorden en hopen dat het uitpakt zoals ik het bedoel. Maar als dat niet zo blijkt te zijn dan haal ik het eerst weg en denk ik er een paar dagen over na.
Het waargebeurde verhaal gaat over ons zoontje die na zes jaar ernstig ziek zijn, op zesjarige leeftijd overleed.
● Heb je een favoriete passage van je eigen hand?
Ik heb meerdere favoriete passages. Dit is er een van 'Wrede onschuld':
● Heb je een quote uit een boek die je is bijgebleven?
In het boek van Tina Turner staan een paar mooie quotes, maar ik kan ze me eigenlijk niet goed genoeg herinneren om het hier te vermelden.
In 'Wrede onschuld' vind ik de laatste woorden van mijn boek het mooist. Ik kan er helaas niet veel over zeggen, maar die woorden zijn krachtig, daar hoort het in het leven om te gaan.
Mensen nemen, na het lezen van mijn boek, contact met me op om te vertellen dat ze aan het eind wel een traan moesten wegpinken. Dat is toch een mooi compliment.
● Heb je misschien een tip voor schrijvers in de dop?
Mijn tip is: blijf vooral bij jezelf. Als je je manuscript door tientallen mensen laat proeflezen, zal je tientallen verschillende tips krijgen.
Sommige tips moet je zeker ter harte nemen, maar vergeet niet dat het jouw boek is, jouw verhaal waar jij trots op moet kunnen zijn.
● Leest jouw naaste omgeving je boeken?
Niet iedereen, maar dat hoeft ook niet. Het genre moet je wel aanspreken. Iemand die van horror houdt moet Wrede onschuld zeker niet lezen.
Maar houdt je van: spanning, een beetje humor, een vleugje romantiek en een klein beetje paranormaal dan raad ik Wrede onschuld zeker aan.
● Wat is je favoriete plek om te schrijven?
Ik schrijf het liefst aan de eetkamertafel.. Maar als ik er even niet uitkom, dan pak ik pen en papier en ga op de bank zitten, dan lukt het wel.
● Luister je muziek bij het schrijven, en zo ja, waar luister je naar?
Wanneer ik schrijf hoor ik het liefst helemaal niets. Ik heb een super scherp gehoor en ben daardoor snel afgeleid. Gelukkig woon ik midden in het bos en het enige wat ik soms hoor, zijn de eenden die een noodlanding maken in onze vijver (lol) en de reeën die langs de serre lopen.
● Wie is je favoriete karakter uit jouw boeken?
Het eerste karakter dat mij te binnen schiet is: de tactloze agent Meijer. Het was heerlijke personage om te creëren. Ik kreeg zelfs tijdens het schrijven een hekel aan hem, maar ook een tactloze agent heeft een hart. Op advies heb ik een aantal scènes van hem geschrapt, en daar heb ik eigenlijk wel spijt van.
● Als je niet in je eigen genre schreef, wat zou je dan schrijven?
Ik ben een groot fantasie liefhebber; van Buffy the Vampire Slayer tot Harry Potter. Ik vind het heerlijk en geniet daar optimaal van.
● Van welk boek zou je willen dat jij het geschreven had?
Er zijn veel boeken waarvan ik graag de schrijfster had willen zijn, maar Harry Potter staat bovenaan de lijst. Ik bewonder J.K. Rowling om haar creatieve denkvermogen. Op de tweede plaats staat Central Park van Guillaume Musso, wat een ongelooflijk goed plot...echt prachtig.
● Welk boek van een andere, Nederlandstalige schrijver zou jij aanbevelen aan de lezer?
Linda van Rijn - Blue Curaçao. Dit was het eerste boek dat ik van haar las, en ik had het in zes dagen uit (dat is voor mij heel snel).
● Zijn er onderwerpen of genres voor jou taboe of zijn er aspecten waar je absoluut nooit over zou schrijven?
Het is geen taboe, maar ik houd niet van boeken die bomvol staan met erotiek, dat verveelt me vrij snel. Zo’n boek zou ik dus nooit kunnen of willen schrijven.
● Hoe ga je om met je tijd? De meeste auteurs kunnen niet leven van het schrijven, en werken ernaast, al dan niet in combinatie met een gezin. Hoe doe je dat? Hoe geef je prioriteit aan iets waarmee je meestal niet veel inkomen vergaart?
Ik ben werkzaam als autofotograaf binnen ons eigen bedrijf voor exclusieve auto’s. Naast schrijven is mijn hobby fotografie. Ik krijg de mooiste auto’s voor de lens en leg mijn manuscript daar graag voor aan de kant.
● Hoe kunnen we als Nederlandse schrijvers een plek vinden tussen alle buitenlandse auteurs?
Ja, dat vind ik lastige vraag.
Ik hoop dat de goede uitgeverijen hun blik durven te verruimen, een keer een risico durven te nemen. Er zijn genoeg beginnende schrijvers die een goed verhaal hebben geschreven, maar het niet kunnen verkopen, en dat vind ik triest.
Ik zeg niet dat de schuld bij de uitgeverijen ligt, het is een kwestie van vraag en aanbod.
Ik heb me voorgenomen om vaker een boek te kopen van een onbekende Nederlandse auteur, en ik weet zeker dat er mooie pareltjes tussen zullen zitten.
● Bij wie zou je graag aan tafel zitten om over je boek te praten, en welke twee tafelgasten zitten er dan naast je?
Ik zou graag bij Loretta Schrijver aan tafel willen zitten, ze lijkt me een ontzettend leuke en spontane vrouw.
De tafelgasten zullen zijn: Willeke Alberti ( ze weet iedereen op waarde te schatten...ik heb groot respect voor haar. Ook hoop ik dat ze het liedje ‘Samen zijn’ zou willen zingen. Dat nummer betekent heel veel me.)
De tweede tafelgast zou zijn: Wibi Soerjadi (ik ben een echte muziekliefhebber, en bewonder zijn ongelooflijk, bijna onmenselijk, talent.)
● Welke vraag zou ik moeten toevoegen voor de volgende auteur? (En wellicht wil je daar zelf ook antwoord op geven?
Vind jij het moeilijk om promotie te maken voor je boek?
Mijn antwoord is: Ja, heel moeilijk. Ik geef mijn boek in eigen beheer uit, dus er is geen uitgever die mij daarbij helpt.
Ik denk snel dat mensen niet zitten te wachten op mijn “verkooppraatje.”
Ik post af te toe iets op mijn facebook pagina of in een facebook groep, maar je zult me daar niet wekelijks voorbij zien komen.
Ik vertel ook niet snel dat ik een boek heb geschreven, ook al ben ik er heel trots op.
De oplage van mijn boek is 260 stuks, als die verkocht zijn zal er geen tweede druk gaan komen. Ik ben gewoon te slecht in mezelf te promoten.
Marianne stelt een exemplaar van 'Wrede Onschuld' ter beschikking als winexemplaar!
Om mee te doen reageer je op dit FB berichtje. Meedoen kan t/m 14 april!
kels.● Wie ben je, en waar kunnen we je van kennen?
Mijn naam is Marianne Swinkels (42 jaar) en debuteerde in december 2018 met de literaire thriller 'Wrede onschuld'.
● Wat heeft je aangezet om je eerste boek te schrijven?
Eigenlijk begon het met een grapje dat ik met onze dochter had. Ik vroeg haar op een dag: ‘Als ik een boek zou schrijven, waar zou het dan over moeten gaan?’ vervolgens pakte ik pen en papier en begon gewoon te schrijven.
'Wrede onschuld' is eigenlijk per ongeluk “geboren.” Ik heb nooit de ambitie gehad om schrijfster te worden, ik heb dyslexie, dus schrijven is niet de meest logische stap.
● Voor wie schrijf je?
Ik schrijf in eerste instantie voor mezelf. Als ik een verhaal schrijf hoeft het niet per se een boek te worden. Natuurlijk hoop ik dat mensen mijn verhaal kunnen waarderen, dat maakt me trots. Ik hoop ook dat ik mensen met dyslexie kan inspireren om ook te gaan schrijven, ook al willen ze het niet gaan uitgeven.
● Hoelang doe je over de eerste versie van je verhaal?
Dankzij mijn rijke fantasie ging het eigenlijk best snel. Ik heb ongeveer 2,5 jaar gedaan over de eerste versie.
● Ontdek je al schrijvende het verhaal of weet je van te voren precies wat er allemaal gaat gebeuren?
Er waren twee dingen die ik van te voren wist.
Onze dochter gaf mij een onderwerp, en dat werd het geheim van Marijke, de hoofdpersonage in mijn boek. Ook wist ik wie de dader(s) moest zijn, maar de rest ontdekte ik gaandeweg. Ik moest natuurlijk wel vooruit denken. Het verhaal moest aan het eind wel kloppend zijn.
Soms werkte een verhaallijn niet, en moest ik iets anders bedenken. Meestal lukte dat niet diezelfde dag, maar duurde het een paar dagen, soms weken.
● En dan is je eerste verhaal af…. Wat nu? Hoe heb je het aangepakt?
Ja, dat was wel een moeilijk moment. Ik wilde er nog geen afstand van nemen.
Ik dacht niet dat me dit ooit een tweede keer zou lukken. Ik bleef uitstellen. Maar op het moment dat ik de laatste punt had gezet, stroomden de tranen over mijn wangen...ik moest het echt loslaten.
Ik had al contact opgenomen met Boekengilde, ik wilde het boek hoe dat ook laten drukken.
Ik vertelde dat ik het boek wilde hebben zoals het ook in de winkels ligt. Boekengilde regelde een vormgever voor het laatste proces en een redacteur om het manuscript te controleren op typefouten.
Ik moet zeggen dat ik alle respect heb voor Jacqueline van STOER-tekst & creatie.
Het werk dat zij tijdens het redigeren heeft gehad was enorm, het was een fijne samenwerking. Tijdens het redigeren kwam ik in contact met een schrijfcoach, zij heeft mij waardevolle tips gegeven die ik gedeeltelijk toepaste.
Nu was het manuscript écht klaar voor eindredactie. Het contact met de vormgever verliep heel gemakkelijk. Ik vertelde hoe ik de opmaak van het binnenwerk wilde, en zij maakte het voor mij.
De cover uitzoeken was lastiger dan ik had verwacht, ik had een duidelijk beeld voor ogen, maar om de perfecte afbeelding te vinden was best lastig. Toen die eenmaal gevonden was liet de vormgever mij een aantal mogelijkheden zien.
Ze begreep helemaal wat ik bedoelde en binnen een paar dagen was ook de cover een feit.
● Hoe voelde het toen je je boek voor het eerst daadwerkelijk in je handen had?
Ik had de proefdruk natuurlijk wel gezien, maar dit was anders. Ik opende de doos met trillende handen. Ik zag de boeken liggen en op dat moment was ik compleet blanco.
Ik pakte een boek en heb eerst vijf minuten naar de cover gekeken, het was zo onwerkelijk.
Toen er weer een beetje bloed naar mijn hersenen stroomde, belde ik mijn man enthousiast op.
Ik was zo trots, mijn verhaal was in boekvorm verschenen...ik kon het bijna niet geloven.
● Ben je bezig met een volgend boek? Waar haal je de inspiratie vandaan?
Ja, ik werk op dit moment aan twee manuscripten: een thriller en een waargebeurd verhaal.
Ik weet eigenlijk niet waar ik mijn inspiratie voor de thriller vandaan haal.
Het zijn situaties en gebeurtenissen die in me opkomen, het is voor mij dan een kwestie van goed verwoorden en hopen dat het uitpakt zoals ik het bedoel. Maar als dat niet zo blijkt te zijn dan haal ik het eerst weg en denk ik er een paar dagen over na.
Het waargebeurde verhaal gaat over ons zoontje die na zes jaar ernstig ziek zijn, op zesjarige leeftijd overleed.
● Heb je een favoriete passage van je eigen hand?
Ik heb meerdere favoriete passages. Dit is er een van 'Wrede onschuld':
● Heb je een quote uit een boek die je is bijgebleven?
In het boek van Tina Turner staan een paar mooie quotes, maar ik kan ze me eigenlijk niet goed genoeg herinneren om het hier te vermelden.
In 'Wrede onschuld' vind ik de laatste woorden van mijn boek het mooist. Ik kan er helaas niet veel over zeggen, maar die woorden zijn krachtig, daar hoort het in het leven om te gaan.
Mensen nemen, na het lezen van mijn boek, contact met me op om te vertellen dat ze aan het eind wel een traan moesten wegpinken. Dat is toch een mooi compliment.
● Heb je misschien een tip voor schrijvers in de dop?
Mijn tip is: blijf vooral bij jezelf. Als je je manuscript door tientallen mensen laat proeflezen, zal je tientallen verschillende tips krijgen.
Sommige tips moet je zeker ter harte nemen, maar vergeet niet dat het jouw boek is, jouw verhaal waar jij trots op moet kunnen zijn.
● Leest jouw naaste omgeving je boeken?
Niet iedereen, maar dat hoeft ook niet. Het genre moet je wel aanspreken. Iemand die van horror houdt moet Wrede onschuld zeker niet lezen.
Maar houdt je van: spanning, een beetje humor, een vleugje romantiek en een klein beetje paranormaal dan raad ik Wrede onschuld zeker aan.
● Wat is je favoriete plek om te schrijven?
Ik schrijf het liefst aan de eetkamertafel.. Maar als ik er even niet uitkom, dan pak ik pen en papier en ga op de bank zitten, dan lukt het wel.
● Luister je muziek bij het schrijven, en zo ja, waar luister je naar?
Wanneer ik schrijf hoor ik het liefst helemaal niets. Ik heb een super scherp gehoor en ben daardoor snel afgeleid. Gelukkig woon ik midden in het bos en het enige wat ik soms hoor, zijn de eenden die een noodlanding maken in onze vijver (lol) en de reeën die langs de serre lopen.
● Wie is je favoriete karakter uit jouw boeken?
Het eerste karakter dat mij te binnen schiet is: de tactloze agent Meijer. Het was heerlijke personage om te creëren. Ik kreeg zelfs tijdens het schrijven een hekel aan hem, maar ook een tactloze agent heeft een hart. Op advies heb ik een aantal scènes van hem geschrapt, en daar heb ik eigenlijk wel spijt van.
● Als je niet in je eigen genre schreef, wat zou je dan schrijven?
Ik ben een groot fantasie liefhebber; van Buffy the Vampire Slayer tot Harry Potter. Ik vind het heerlijk en geniet daar optimaal van.
● Van welk boek zou je willen dat jij het geschreven had?
Er zijn veel boeken waarvan ik graag de schrijfster had willen zijn, maar Harry Potter staat bovenaan de lijst. Ik bewonder J.K. Rowling om haar creatieve denkvermogen. Op de tweede plaats staat Central Park van Guillaume Musso, wat een ongelooflijk goed plot...echt prachtig.
● Welk boek van een andere, Nederlandstalige schrijver zou jij aanbevelen aan de lezer?
Linda van Rijn - Blue Curaçao. Dit was het eerste boek dat ik van haar las, en ik had het in zes dagen uit (dat is voor mij heel snel).
● Zijn er onderwerpen of genres voor jou taboe of zijn er aspecten waar je absoluut nooit over zou schrijven?
Het is geen taboe, maar ik houd niet van boeken die bomvol staan met erotiek, dat verveelt me vrij snel. Zo’n boek zou ik dus nooit kunnen of willen schrijven.
● Hoe ga je om met je tijd? De meeste auteurs kunnen niet leven van het schrijven, en werken ernaast, al dan niet in combinatie met een gezin. Hoe doe je dat? Hoe geef je prioriteit aan iets waarmee je meestal niet veel inkomen vergaart?
Ik ben werkzaam als autofotograaf binnen ons eigen bedrijf voor exclusieve auto’s. Naast schrijven is mijn hobby fotografie. Ik krijg de mooiste auto’s voor de lens en leg mijn manuscript daar graag voor aan de kant.
● Hoe kunnen we als Nederlandse schrijvers een plek vinden tussen alle buitenlandse auteurs?
Ja, dat vind ik lastige vraag.
Ik hoop dat de goede uitgeverijen hun blik durven te verruimen, een keer een risico durven te nemen. Er zijn genoeg beginnende schrijvers die een goed verhaal hebben geschreven, maar het niet kunnen verkopen, en dat vind ik triest.
Ik zeg niet dat de schuld bij de uitgeverijen ligt, het is een kwestie van vraag en aanbod.
Ik heb me voorgenomen om vaker een boek te kopen van een onbekende Nederlandse auteur, en ik weet zeker dat er mooie pareltjes tussen zullen zitten.
● Bij wie zou je graag aan tafel zitten om over je boek te praten, en welke twee tafelgasten zitten er dan naast je?
Ik zou graag bij Loretta Schrijver aan tafel willen zitten, ze lijkt me een ontzettend leuke en spontane vrouw.
De tafelgasten zullen zijn: Willeke Alberti ( ze weet iedereen op waarde te schatten...ik heb groot respect voor haar. Ook hoop ik dat ze het liedje ‘Samen zijn’ zou willen zingen. Dat nummer betekent heel veel me.)
De tweede tafelgast zou zijn: Wibi Soerjadi (ik ben een echte muziekliefhebber, en bewonder zijn ongelooflijk, bijna onmenselijk, talent.)
● Welke vraag zou ik moeten toevoegen voor de volgende auteur? (En wellicht wil je daar zelf ook antwoord op geven?
Vind jij het moeilijk om promotie te maken voor je boek?
Mijn antwoord is: Ja, heel moeilijk. Ik geef mijn boek in eigen beheer uit, dus er is geen uitgever die mij daarbij helpt.
Ik denk snel dat mensen niet zitten te wachten op mijn “verkooppraatje.”
Ik post af te toe iets op mijn facebook pagina of in een facebook groep, maar je zult me daar niet wekelijks voorbij zien komen.
Ik vertel ook niet snel dat ik een boek heb geschreven, ook al ben ik er heel trots op.
De oplage van mijn boek is 260 stuks, als die verkocht zijn zal er geen tweede druk gaan komen. Ik ben gewoon te slecht in mezelf te promoten.
Marianne stelt een exemplaar van 'Wrede Onschuld' ter beschikking als winexemplaar!
Om mee te doen reageer je op dit FB berichtje. Meedoen kan t/m 14 april!
Benieuwd naar een. Boek van deze schrijfster
BeantwoordenVerwijderen