Wat ik nou vind van... 'De date' van Louise Jensen?

Eerder las ik van deze auteur al 'Het Zusje', dit gaf ik destijds 4 duimpjes. Ik was dan ook erg benieuwd naar andere boeken van haar hand, maar het duurde even voor ze vertaald waren naar het Nederlands.

Nu was het dan zo ver, 'De Date' was vertaald en dus direct aangeschaft. Het ging mee op onze citytrip naar Rome, en in de uren waarin onze voeten herstelden van het vele lopen door deze stad, las ik dit boek binnen no time uit.

Waar gaat het over?
Ali wordt wakker na een avondje stappen. Ze was, op aanraden van vriendinnen, gaan daten met iemand die ze via een datingsite had leren kennen, nadat zij en haar man al even uit elkaar waren.

Je kent vast dat moment, waarop je na een avond flink doorzakken 's morgens in de spiegel kijkt, en even schrikt van de ravage die je aantreft? Zo ook Ali... maar dan en stapje heftiger; ze herkent haar eigen gezicht niet. Ze heeft geen idee wie die vrouw in de spiegel is...

"...Er is niets veranderd.
Het gezicht dat naar mij terugstaart, is niet van mij.
Dit kan niet.
Mijn lange blonde haar ruist als ik mijn hoofd van links naar rechts draai. Dit ben ik. Maar ik ben het niet. De gelaatstrekken zijn niet die van mij.
Ik moet wel slapen. Verstandelijk weet ik dat dit niet de werkelijkheid kan zijn, maar ik kan me niet herinneren dat ik ooit zo levendig heb gedroomd." (p.19)

Alsof dit nog niet erg genoeg is, is haar huisgenote nergens te bekennen. Als er dan óók nog een vreemde man haar huis binnenkomt, is deze vreselijke zondagochtend compleet. Ali is doodsbang...

En dit betreft dan alleen nog maar de eerste 2 hoofdstukken.
Wat volgt is een spannend relaas, waarin niemand hoeft te zijn wie je denkt.
En dat zorgt voor een unieke situatie, waarin Ali niemand, maar dan ook niemand kan vertrouwen, en iedereen de bad guy kan zijn.

Desondanks had ik vrij rap door wie diegene moest zijn die het Ali zo verdomde lastig maakte. Alleen het waaróm? Dat geeft de schrijfster pas later in het boek vrij.

"En hand in hand, aan de rand van het strand,
Dansten ze bij het licht van de maan,
De maan,
De maan,
Ze dansten bij het licht van de maan."

Louise Jensen heeft een heerlijke manier van schrijven; het leest vreselijk makkelijk, als een zgn. chicklit, maar dan met een fijne dosis spanning.

Het psychologische effect in 'De Date' is origineel, ik ben het nog niet eerder tegengekomen, en heeft de auteur de vrijheid gegeven om werkelijk iedereen een verdachte te kunnen laten zijn.
Is de plot vergezocht? Ja, een beetje wel. Het motief misschien ook wel, maar soit. 
Je kunt per slot van rekening niet in iemand anders' hoofd kijken (gelukkig!), dus wie weet wat iemand anders in de situatie van de dader zou doen....

Ook in dit boek wordt er regelmatig gebruik gemaakt van flashbacks, maar op een prettige manier, op de juiste momenten.
Hierdoor wordt er stukje bij beetje vrijgegeven van Ali's verleden, wat je als lezer scherp houdt. Het voelt alsof je het zelf aan het ontdekken bent, in plaats van alleen maar aan het lezen.

M.i. heeft Louise Jensen dus wederom een fijne thriller neergezet. 
Ook deze verdient volgens mij gewoon weer 4 duimpjes!👍👍👍👍





Reacties