Na zijn meest recente boek 'Mijn kartonnen broer' las ik ook zijn debuut 'Varkensbloed in chocolade'. En toen besloot ik dat ik per se ook 'Beschermduivel' wilde lezen, van den Broeks tweede boek.
Drie boeken met drie heel verschillende onderwerpen.
En alle drie spannende, fijn lezende thrillers met een goed plot.
In 'Beschermduivel' volgen we het gezin van Asperen; moeder Maud, vader Thomas en 2 kinderen, Arno en Fleur.
Mauds moeder raakt tijdens een tuinfeestje gewond en komt in het ziekenhuis te liggen. De oorzaak van de verwonding is niet zomaar als ongelukje weg te schrijven en Maud vermoedt dat er opzet in het spel is.
Helemaal omdat dit niet het eerste vreemde incident is.
Als dan ook Fleur iets naars overkomt op haar werk, lijkt dat het startschot voor nog veel meer ellende.
Het duurt niet lang voordat Maud een verdachte op het oog heeft, en ze doet er alles aan om Fleur te behoeden voor nog meer narigheid.
Maar heeft Maud wel de juiste persoon in het vizier?
Degene die we móeten verdenken, heeft lang geleden een traumatische gebeurtenis meegemaakt; samen met zijn ouders en zusje is de auto waarin het gezin zat te water geraakt.
Van deze persoon worden de gedachten en handelingen in aparte, schuingedrukte hoofdstukjes beschreven.
Desondanks blijft het lang gissen naar de identiteit van deze persoon. Steeds als je denkt het te weten, geeft de auteur een draai aan het verhaal, waardoor het ineens weer iedereen kan zijn.
De familie van Asperen zou naast je kunnen wonen, een op het oog doorsnee gezin in een gemiddelde Nederlandse straat, dat bevriend is met de buren, een vervelende (schoon)moeder heeft, met een zoon die de kantjes er wat van af loopt en een dochter die naast haar studie veel met haar uiterlijk bezig is.
Juist die herkenbaarheid maakt dat je het gezin sympathiek vindt, al is vader Thomas niet de vrolijkste en is zijn kritiek lang niet altijd terecht.
Tot op de laatste pagina's blijft er spanning in het verhaal zitten.
De opbouw is steengoed, en nergens zakt het verhaal in.
De cover en titel spreken aan, al moet ik na het lezen van het boek zeggen dat ik persoonlijk de coverfoto niet heel passend vind. De titel daarentegen is erg goed gevonden.
Ik kan na 3 boeken van Ronald van den Broek niet anders zeggen dat de beste man wat mij betreft voorlopig niet achter zijn laptop vandaan komt zodat hij snel een 4e boek kan schrijven.
Ik ben fan! 4,5 duim👍👍👍👍✊
Reacties
Een reactie posten