Wat ik nou vind van 'Justine' van Anne-Laure van Neer?

Eerder las ik van deze schrijfster 'Louise' en 'Maurice', die ik beide met heel veel plezier 5 duimpjes gaf.
Moord en humor gaan blijkbaar goed samen!
Het 1e boekvan de reeks (hoewel alle boeken uitstekend los van elkaar te lezen zijn!) kon ik natuurlijk niet overslaan, dus nestelde ik me met dit boek op de bank, vooraf al genietend.

Inspecteur Verbeke krijgt een oudere dame tegenover zich, die volledig uit zichzelf een moord bekent.
Ze wil graag de gevangenis in. Meer uit beleefdheid dan dat hij haar gelooft ('zo'n lief oud dametje toch niet?') vraagt hij haar haar verhaal te doen.
Niet wetende wat hij zich daarmee op de hals haalt.
Deze dame, Justine, vertelt een verhaal dat te bizar is om verzonnen te zijn. Maar het heeft wat voeten in de aarde eer ze de moord daadwerkelijk bekent. En dan is de vraag: Is haar verhaal wel waar?

Anne-Laure van Neer: als je dit leest; ik neem mijn petje voor je af en maak een diepe buiging.
Gé-ni-aal! Echt!
Totaal absurd zonder kolderiek te worden, tot aan het eind verrassend en intussen ook nog even een paar pittige maarschappelijke thema's aansnijden... wie doet het je na?

Laat je als lezer  overigens niet afschrikken door mijn genoemde "maatschappelijke thema's'', want ze zijn vloeiend in het verhaal opgenomen en het is zeker niet zo dat deze de overhand nemen.

De schrijfster heeft zich een geheel uniek genre toegeëigend, grimlachjes gegarandeerd!
Ik heb deze schrijfster nu 2 weken geleden 'ontdekt' (ze bestond al wat langer 😉) en heb al diverse mensen haar boeken 'opgedrongen', want jeeee wat vind ik ze ontzettend leuk!
Het verhaal is goed, de humor is top, de schrijfstijl is prettig... Ik ben nú al benieuwd naar een volgend boek!
Ja hoor, wederom: 5 duimpjes 👍👍👍👍👍!

Reacties