Wat ik nou vind van... 'Ontsnapt' van Carolyn Jessop?



Ontsnapt
Het waargebeurde levensverhaal van een bijzondere vrouw

Carolyn Jessop is 38, moeder van 8 kinderen en al 17 jaar getrouwd met een veel oudere man, als ze vlucht uit de sekte waar ze al haar hele leven verblijft. 

Toen ze nog klein was zijn haar ouders toegetreden tot de FHLD, een afscheiding van de mormonen. Ze woonden in Colorado City, Arizona, de belangrijkste basis van deze sekte.

Ze weet niet beter dan dat polygamie de weg naar de hemel plaveit, en ondanks haar afkeer van de veel oudere Merrill, trouwt ze op haar 18e als zijn 4e vrouw met hem.
Gehoorzaamheid en volgzaamheid aan haar echtgenoot zijn de belangrijkste dingen in haar leven.
Ze krijgt 8 kinderen met Merrill, maar van enige liefde is geen sprake. 
De sekteleider legt zijn volgers steeds strakkere regels op en de keeftijd van de meisjes die een gedwongen huwelijk aan moeten gaan, wordt steeds jonger.

Carilyns ogen gaan gelukkig steeds wat verder open, en beetje bij beetje beseft ze dat de sekte, het regime en haar echtgenoot, haar en haar kinderen níet het geluk gaan brengen waar ze altijd in geloofd heeft.
Ze realiseert zich dat om vrij te zijn, ze zal moeten vluchten, met alle risico's van dien.

Een onvoorstelbaar verhaal, dat van Carolyn.
Je kunt je bijna niet voorstellen dat in deze tijd (ok, niet helemáál, want Carolyn vluchtte in 2003), er nog complete volksstammen zijn die blindelings in één man, die zegt vanuit God te handelen, geloven en werkelijk álles accepteren wat hij uitkraamt.(...)
Deze man bepaalde niet alleen de huwelijken, maar ook de rest van het dagelijks leven van deze groep mensen, tot aan welk ondergoed er gedragen moest worden en dat de kleur rood verbannen moest worden.
Knéttergek, als je het mij vraagt.
En toch is een hele groep mensen compleet gehersenspoeld, omdat zij vanaf jongs af aan niet anders te horen hebben gekregen en daarnaast óók geen contact met de buitenwereld hadden.
Aan mentale en fysieke mishandelingen werd bijvoorbeeld niet getwijfeld, want dit werd als de normaalste zaak van de wereld beschouwd.

Carolyn Jessop heeft haar verhaal op papier gezet met behulp van Laura Palmer.
Het boek begint meteen bij het begin van het eind: de ontsnapping. Of eigenlijk is dit meer het begin van een nieuw begin.

Na dit proloog was het even lastig om er goed in te komen, maar de totale waanzin zorgde wel dat ik doorlas.
Verontwaardigd, boos, verbaasd, verdrietig... plaatsvervangende emoties tijdens het lezen, want ongelooflijk, wat heeft deze Carolyn (en mét haar nog vele anderen) moeten doormaken.

Het verhaal hield me in z'n greep, ondanks dat ik al wist hoe dit afliep.
Met 478 pagina's is dit geen dun boek, maar ik ben er gisteren in begonnen en heb het vanmiddag uitgelezen.

Zoals bekend geef ik geen duimpjes voor waargebeurde verhalen, maar desondanks vind ik dit boek wel een aanrader. Ik ben ervan onder de indruk! 


Reacties