Voor het Selfpubcafé mocht ik deze keer 'Easy Doekoes' lezen. Ik zat er al een tijdje op te wachten, want hoewel het me een 'ver-van-mijn-bed-verhaal' leek, leek het me ook een goed boek. De reacties die ik erover las waren ook zeker positief, dus toen ik het boek dan ook toegestuurd kreeg, ben ik er meteen in begonnen.
4 jongens 'van de straat'; Mo, Jochem, Boy en Amit. 'Matties for life', noemen ze zichzelf.
Boys oudere broer heeft een naam in 'het wereldje', en Boy wil graag zelf ook belangrijk zijn.
Als hij via zijn broer Remy dan ook een klus krijgt aangeboden voor hem en zijn vrienden, pakt hij die met 2 handen aan.
Een belangrijke 'businessman', Ivan, heeft na een feestje een tas in een taxi laten liggen, die niet in verkeerde handen mag vallen. Aan de matties de opdracht deze taxi te achterhalen en de tas terug te bezorgen aan Ivan.
Er is een beste smak geld mee te verdienen, en ze gaan er dan ook alle 4 op in.
Dit verklaart meteen de titel van het boek; easy doekoes = makkelijk geld.
Samen met Ivan gaan ze op pad, en al snel splitsen ze zich op. Mo besluit zijn neef Faisal te vragen of hij wellicht meer weet: Als kapper heeft hij veel connecties.
Maar voor géén van de personages lijkt de avond af te lopen zoals ze gehoopt hadden...
In het boek komt veel 'straattaal' voor, deze woorden worden m.b.v. een voetnoot en een woordenlijst uitgelegd (gelukkig!). Desondanks vond ik het wat te veel van het goede, en had het van mij persoonlijk met een stuk minder afgekund om alsnog het gewenste effect te bereiken.
Daarnaast staan er behoorlijk wat taal- en stijlfouten in het boek. Daar krijg ik dan meteen de kriebels van en het draagt weinig positiefs bij aan mijn mening... Ik begreep via via dat de tweede druk een betere redactie heeft gehad, een wijze beslissing!
In het begin kijken we mee over de schouder van Mo. Ik weet niet of het de bedoeling van de auteur was, maar dit vond ik een zeer vervelend, asociaal personage, niet erg 'likeable'.
Later in het boek is er niet echt een duidelijk perspectief. Soms bezien we het gebeuren van 'bovenaf', maar zijn ook Ivan en Faisal de dragende personen.
Het verhaal zelf dan, hoe enthousiast ben ik daarover? Ook niet heel erg, moet ik eerlijk zeggen.
Het boek is als thriller op de markt gezet, maar dat vind ik het niet; het is niet automatisch een thriller als er doden vallen.
Qua schrijfstijl zou ik het eerder een YA vinden, maar als moeder zou ik het mijn kind niet snel laten lezen, vanwege het gemak waarmee er gedood wordt in dit boek. Ook is het verhaal an sich vrij 'simpel' gehouden, hoewel Ivans uitleg ~ met de vele personages ~ wel om oplettendheid vroeg!
Aan alles merk je dat dit een heel enthousiaste auteur is, die enorm zijn best heeft gedaan een goed boek neer te zetten.
Voor mij is dat echter niet gelukt. Een goede redactie had hem (niet alleen qua fouten) wellicht een stuk op weg kunnen helpen, maar dat is een luxe die niet alle selfpub-auteurs zich kunnen veroorloven.
Ik vind het oprecht jammer dat ik hier niet meer van kan maken, ik geef het boek 2 duimpjes: 👍👍
Reacties
Een reactie posten