Hoewel er niets boven een fysiek boek gaat (of nou ja, weinig...), en ik geen ereader heb, las ik dit recensie-exemplaar op mijn telefoon.
Dat dit nu toevallig erg goed uitkwam omdat ik voor Jan met de korte achternaam ergens op een station stond te wachten op iemand die niet kwam opdagen (lang verhaal), was een mooie meevaller, want zo had ik mijn leesvoer bij me!
Emily is al jarenlang niet meer in haar geboortestad geweest. Inmiddels is haar vader overleden, heeft haar zus twee kinderen en Emily wéét dat ze om die redenen echt eerder haar gezicht had moeten laten zien, maar ze durfde niet goed. En hoe langer je iets uitstelt, hoe moeilijker het wordt.
Maar nu is ze dan toch onderweg naar haar ouderlijk huis, op verzoek van haar zus Madi, die daar nu met haar gezin woont. Behalve haar man John dan, die sinds kort vertrokken is.
Madi wil Emily iets belangrijks vertellen, maar voordat ze daar de kans toe krijgt, lijkt ze van de aardbodem verdwenen.
Emily wil niet direct paniek zaaien en vangt Madi's kinderen op, maar maakt uiteindelijk melding van vermissing. Dat de toegesnelde agent haar jeugdvriendje Paul blijkt te zijn, roept herinneringen op.
Emily probeert zelf natuurlijk ook uit te dokteren waar haar zus kan zijn. Is ze zelf weggelopen, nu ze weet dat Emily er voor haar kinderen is? Is ze slachtoffer van een misdrijf? Waarom wordt haar auto bij de klif gevonden?
Het verhaal komt wat langzaam op gang. Dit komt vooral doordat het belangrijk is dat je als lezer wat van de achtergrond weet van de personages.
Het speelt zich in een klein stadje af, waar iedereen elkaar (en elkaars eigenaardgheden) kent.
Het verleden kan dan ook zeker niet zomaar achter je gelaten worden.
En dat merkt Emily dan ook al snel.
Vanaf het moment dat Emily de vermissing van haar zus meldt, wordt het verhaal wat actiever en leest het fijner weg.
Helaas hoefde ik nog maar een 30 (digitale) pagina's toen het verhaal echt op zijn hoogtepunt was.
Dit had van mij echt wel meer uitgewerkt mogen worden, daar zat veel meer in.
Nu was het ineens 'pats-boem-klaar'; Je adrenaline is nét wakker om vervolgens de wekker een dreun te geven om en weer rustig verder te slapen. Nog een paar keer snoozen had ik prettiger gevonden 😉
Het boek leest (na het wat trage begin) wel heel prettig, en dat is ook niet onbelangrijk.
De plot was alsnog wel verrassend, maar dit kwam vooral door de onverwachte intrede van een nieuw personage.
Ik las het boek snel uit, het hield mijn aandacht vast, maar het was géén hoogvlieger. Hoewel ik wel nieuwsgierig was naar het hoe en wat, vond ik het niet zo spannend als ik van een thriller verwacht.
Ik kom uit op 3 duimpjes 👍👍👍
Reacties
Een reactie posten