Als eerste valt weer de mooie cover op. Het is al leuk om deze serie in de kast te zien staan, want ieder cover is een kadootje op zich.
In het vorige deel waren Nicko en Snorri in een andere Tijd terecht gekomen en konden ze niet één, twee, drie terug komen.
Jenna en Septimus laten het hier niet bij zitten en zijn samen met Beetle aan het bedenken hoe ze hen terug kunnen halen.
In de tussentijd is Merrin, de vroegere leerling van DomDaniël, weggelopen bij zijn meester Simon. Hij vindt dat het tijd is dat hij eindelijk eens krijgt wat hij verdient; namelijk alles wat Septimus heeft. Want was híj vroeger niet Septimus?
Hij werkt samen met een onprettig figuur om Septimus op Queeste te sturen; iets wat nog geen één Leerling ooit heeft overleefd.
Dit deel vond ik wat minder goed als de vorige drie delen. Waar dat aan lag vind ik lastig te benoemen. Ik vond het wél leuk dat Beetle een grotere rol kreeg, ook de zoektocht naar Snorri en Nicko en alles wat daaraan vooraf ging, maar het verhaal van Merrin trok me denk ik wat minder.
En de Queeste an sich, daar had ik ook méér van verwacht qua avontuur, al was de bestemming uiteindelijk wel weer mooi gevonden en de reden van de oorspronkelijke Queeste ook.
De tekeningen en de kaart voor- en acherin het boek dragen net als bij de vorige delen zeker bij aan het verhaal, en de korte hoofdstukken zorgen dat het boek ook fijn wegleest bij wat minder tijd, zoals tussen het huishouden door ( dat wil zeggen, als je dan niet tien hoofdstukken achter elkaar leest 🤔).
Omdat ik dit deel wat minder vond dan de vorige 3, hoop ik niet dat dat komt omdat de serie te lang duurt om dezelfde kwaliteit vast te kunnen houden.
Ik ben dan ook erg benieuwd naar wat ik van deel 5 ga vinden!
Voor Queeste: 3,5 duim 👍👍👍✊
Reacties
Een reactie posten