Wat ik nou vind van... 'Infinitum' van Sterre Carron?


 Een boek dat ik won via Boekenwurmen. Ik moet eerlijk bekennen, schaamrood op de kaken,dat ik nog niet eerder iets van deze schrijfster las. Terwijl dit toch al haar 14e boek is! Als ik het goed heb begrepen, maken deze alle 14 deel uit van de reeks over inspecteur Rani Diaz.

Gelukkig was dit boek ook prima los te lezen. Natuurlijk zullen er dingetjes zijn die anders lezen wanneer je de voorgeschiedenis kent, maar ik heb het niet als hinderlijk ondervonden.

In dit deel onderzoekt Rani met haar team de verdwijning van Quinn. Het meisje zat duidelijk al een tijdje niet zo lekker in haar vel, maar voor haar verdwijning leek dit wel te verergeren.
Haar ouders en zusjes zijn verdrietig, maar reageren toch ook niet helemaal zoals verwacht.
Het is duidelijk dat er geheimen spelen, maar niemand trekt zijn of haar mond open.
Als dan blijkt dat het gezin gevaar loopt, beseft Rani dat ze alles op alles moet zetten om te voorkomen dat er zich nog meer ellende voordoet.
Het wil echter dat hun nieuwe teamchef duidelijk niet van plan is het Rani makkelijk te maken...

De eerste steen kwam tegen zijn mond terecht. De tweede op zijn oog. Een rauwe gil. Na de derde, die keihard tegen zijn slaap knalde, voelde hij hoe het bloed over zijn gezicht liep. Hij verloor het bewustzijn.

Je hoeft niet bang te zijn dat je er als lezer te vroeg achter komt hoe een en ander in elkaar steekt.
Rani en haar team doen met regelmaat ontdekkingen of krijgen uitslagen, zonder de uitkomst hiervan met de lezer te delen.
Ook houden de personages genoeg achter om het vrijwel onmogelijk te maken dingen zelf uit te pluizen.
Hierdoor ook geen 'Hoe heb ik dit kunnen missen?' of 'Jaaaa dat dácht ik al!' ervaringen met dit boek.
Persoonlijk vind ik het leuker om mee te puzzelen, en dan vervolgens op het verkeerde been gezet blijken te zijn.

De dialogen vond ik hier en daar wat gekunsteld overkomen. Dit kan echter ook simpelweg te maken hebben met het feit dat de auteur Vlaamse is en ik niet. Een verschil van taalgebruik hou je dan toch.

Verder vond ik dat het boek veel personages bevatte. Heel veel.

Het verhaal zelf dan: er komen beangstigende zaken voorbij, zeker voor pubermoeders.
De realiteit blijkt niet ver weg, want de app uit het boek is niet compleet uit de lucht gegrepen. (Niet op deze link klikken als je het boek ongespoilerd wil lezen.)
Het verhaal is spannend, afwisselend, en heeft voldoende vaart. De afwisseling van perspectief zorgt ervoor dat de  verhoudingen onderling goed bloot komwn te liggen, zonder daarmee al iets weg te geven van de geheimen die iedereen lijkt te hebben.

De score voor mijn 1e van deze schrijfster? 3,5duimpjes👍👍👍✊
En nogmaals mijn dank voor het winnen van dit boek!




Reacties