Jeetje, alweer zo'n boek met een gouden randje van deze schrijfster! Wát een prachtig verhaal!
Het is een doodnormale dag in het stadje Rain Valley, als er een klein meisje het plein oploopt en in de boom klimt... mét een wolvenpup bij zich.
Politiechef Ellie Barton probeert haar naar beneden te praten, maar haar woorden lijken niet door te dringen. Uiteindelijk komt het meisje naar beneden voor eten en wordt ze overgebracht naar het ziekenhuis: het arme kind is onhandelbaar en heeft veel verwondingen en littekens.
Ellies zus Julia is een vooraanstaand kinderpsychiater en Ellie vraagt haar om haar hulp. Julia is met gemengde gevoelens uit Rain Valley vertrokken, maar vanwege een vervelende gebeurtenis w.b. haar carrière besluit ze haar zus te helpen.
Het meisje praat niet en al snel vermoeden Ellie en Julia dat zij een langere tijd in de l bossen gewoond heeft.
Maar wie zijn haar ouders? Mist niemand dit meisje? Julia ontfermt zich over haar en Ellie probeert uit te zoeken waar ze vandaan komt.
Het verhaal is echt mooi, de vertelling nog veel mooier. Zonder overdreven sentimenteel te worden, is het een boek vol emoties. Verdriet en liefde, verontwaardiging en medeleven: het zit er allemaal in.
Tot op de laatste bladzijde zat ik écht in het verhaal, heb ik meegeleefd en gehoopt.
Kristin Hannah is hard op weg om één van mijn favoriete auteurs te worden. Wederom 5 duimpjes 👍👍👍👍👍
Reacties
Een reactie posten