Wat als een TBS'er vrijkomt en de kans krijgt om nog eens te doen waarvoor hij veroordeeld is?
Dat is de leidende vraag in dit boek van Arjan Alberts.
De auteur heeft niet alleen een schrikwekkend scenario neergepend, maar ook een aantal stevige rollen eraan toegevoegd.
Zo hebben we naast de TBS'er Natan ook zijn advocaat en diens vrouw, het Hoofd Behandeling van de kliniek en Natans nieuwe sociotherapeute.
En géén van die rollen zijn per toeval toegevoegd aan dit bloedstollende scenario. Allen hebben een functie, dienen een doel om dit boek tot een eind te brengen.
De auteur spaart niemand. Wanneer je, in welke hoedanigheid ook, omgaat met deze Natan, gaat hij in je hoofd zitten roeren. (Niet letterlijk, dat wordt wel heel veel blood en gore dan he).
Maar Natan lijkt dingen te weten die hij eigenlijk niet kán weten.
Dingen voor elkaar te krijgen die hij onmogelijk zou moeten kunnen.
En de diverse personages komen hier stuk voor stuk achter. Natan is levensgevaarlijk. Natan zit niet voor niets opgesloten. Maar Natan kan al snel vrijkomen. En waar is hij dán toe in staat?
Hoe verder ik kwam in dit boek, hoe sneller ik wilde lezen. Bijna gejaagd ging ik bladzijden opslaan, waardoor ik af en toe terug moest lezen omdat ik wel eens wat miste.
Maar dat geeft wel aan wat voor soort boek dit is.
Een inkijkje in een intens zieke geest, een zoektocht naar wraak, een race tegen de tijd, kortom: een boek dat je niet wil wegleggen.
Daarnaast is het alleen maar te hopen dat de gang van zaken in de gemiddelde TBS-kliniek anders verloopt dan in de Maarsseveense kliniek uit dit boek.
Score voor dit boek? 4,5 duim! 👍👍👍👍✊
Reacties
Een reactie posten