Wat ik nou vind van... 'De familie' van Louise Jensen?

Eerder las ik al 2 andere boeken van deze schrijfster, waardoor ik ook deze graag wilde lezen.

Het is het verhaal van Laura en haar dochter Tilly. Laura's man is plotseling komen te overlijden en haar leven is daarmee op z'n kop komen te staan. Omdat de levensverzekering twijfels heeft omtrent de doodsoorzaak, wil deze niet uitkeren en financieel betekent dit een ramp voor Laura.

Dan komt ze in contact met Oak Leaf Organics, een woongemeenschap op een boerderij in de omgeving. 

Deze groep mensen wonen hier onder leiding van dr charismatische Alex. Ook Laura en Tilly zijn al snel onder de indruk van zijn knappe verschijning. Ze besluiten er tijdelijk hun onderkomen van te maken, tot ze de boel weer wat op orde hebben.

Maar het duurt niet lang voor er dingen gebeuren waar Laura haar vraagtekens bij zet en waardoor ze beseft dat ze hier hoe dan ook weer snel moeten vertrekken. Als dat lukt....


Laura en Tilly blijven lang wat matte personages. Er zweeft een zweem van mysterie om hun verleden, er zijn geheimen en onuitgesproken zaken. Beide dames zijn niet heel 'likeable' en dat doet het verhaal geen goed.

Later in het verhaal beginnen moeder en dochter wat te veranderen en ben ik ze wat meer gaan mogen gelukkig.

Het wordt verteld vanuit de perspectieven van Tilly, Laura Ên Alex. Waar de hele gemeenschap weg loopt met Alex, vond ik het maar een engerd, een glibber. Bah. Smaken verschillen, gelukkig! Maar voor hem dus ook weinig sympathie van mijn kant.

Ook worden sommige dingen vaak herhaald: deels door de diverse perspectieven, maar dat niet alleen. Zo probeert Tilly steeds opnieuw 'sorry te zeggen zonder het daadwerkelijk te zeggen' en heb ik een bepaald gesprek bijna woordelijk 2 x gelezen.

Het oogt hierdoor wat rommelig en chaotisch. Jammer, want ik had er best veel van verwacht.

Het is daarentegen een boek dat makkelijk wegleest en het verhaal an sich is prima.

Dat maakt dat ik op een score kom van 3 duimpjes 👍👍👍.


Reacties