En dan een heel ander soort boek: voor Maven Publishing mocht ik dit boek lezen en recenseren. Erg fijn, met een zoon in de doelgroep!
'Antwoord op de 50 meestgestelde vragen', staat er op de cover. Ik kon er geen 50 bedenken, maar zeker wel een aantal, dus ik was erg benieuwd!
Het boek is onderverdeeld in 4 stukken:
-De basics gamende kinderen in het algemeen
-Wat is waar? de effecten van gamen op een kind
-Wat kan ik het beste doen? Hoe je een gamend kind goed begeleidt
- Wat als mijn kind een pro wil worden? De mogelijkheden in de wereld van esports
Whuut? Een pro in esports? Is dat écht een ding? Zo, ik heb dus nóg meer redenen om dit te gaan lezen. Ik weet blijkbaar (en dat is geen verrassing voor me) lang niet alles wat er te weten valt.
En dát is ook één van de vaakst genoemde tips in het boek: verdiep je als ouder in de wereld van je kind.
Wat speelt je kind en waarom? Praat erover, lees erover, maar speel ook mee. Ontdek waarom het belangrijk voor hem/haar is.
Probeer ook de positieve dingen te zien, want die zijn er ook; van gamen kan je kind ook een hoop leren, maar met een negatieve blik ga je dat als ouder niet inzien.
Het boek is geschreven door sociaalpsycholoog en moeder Deirdre Enthoven én top-esporter Koen Schobbers.
En ja, dat is een bestaand iets dus: top-esporter.
Hierdoor heb ik wel het idee dat het gamen an sich wat rooskleuriger gebracht wordt dan het kan zijn.
Ik denk echt niet dat de game wereld heel dark is, en dat gamers allemaal Anders Breiviks in de dop zijn, maar anderzijds hebben we het ook niet over 5 minuutjes lollypoproze met appeltjesgroen CandyCrush per dag.
Veel kinderen zijn écht veel aan het gamen en gedurende zo'n spel slecht aanspreekbaar ('Jaaahaaaa ik ga stráks mijn huiswerk wel doen... jézus mam!') en volstrekt onredelijk (al zal het betreffende kind dat ook van zijn vader/moeder vinden die het léf heeft hem/haar aan te spreken).
Herkenbaar voor veel gezinnen, denk ik zo?
Mijn persoonlijke vragen (hoe laat je je kind minder gamen zonder ruzie, hoeveel gevaar loopt je kind in de online wereld, wat zijn goede afspraken, wanneer is het niet meer gezond) komen gelukkig ook aan bod.
Weliswaar word ik er niet heel veel wijzer van, want het zijn wat algemene tips die in ieder gesprek tussen ouders over dit onderwerp wel ter sprake komen, en anders in iedere opvoedmethode wel, maar soit.
Toch blijkt uit dit boek wel dat ik nog een hoop niet wist: ik heb er best een en ander uit opgestoken.
De hoofdstukken zijn prima ingedeeld; een vraagstelling, een kort antwoord, een paar pagina's uitleg en tot slot wat 'spelregels'.
Overzichtelijk, duidelijk en prettig geschreven.
En ondanks dat de tips weliswaar al wel 'bekend' zijn, is het niet verkeerd om er nog maar eens op gewezen te worden. Herhaling is immers de beste leerweg!
3,5 duim voor dit boek 👍👍👍✊
Reacties
Een reactie posten