Eerder las ik van deze auteur 'Ravenzwart bloed', dat ik 4 duimpjes gaf.
Ik was erg benieuwd naar haar nieuwste boek, dat zij in slechts een paar weken tijd schreef.
Ik had het geluk een proef-exemplaar te mogen ontvangen, en na me over de gruwelijke cover heengezet te hebben (want echt.. jaiks!) begon ik aan het verhaal.
Emma komt bij zonder te weten waar ze is. Ze voelt zich gebroken, maar gaat al snel op onderzoek uit. Ze bevindt zich in een verlaten fabriekshal, althans... zo ziet het er in eerste instantie uit.
Zo verlaten is het echter niet; er blijken zich nog 8 anderen in het gebouw te bevinden, die net als Emma geen idee hebben waar ze zijn... en waaróm.
Er is geen eten, geen drinken, geen stroom, geen bereik en... geen uitgang....
Hoe zijn ze hier terecht gekomen? Wie is hier verantwoordelijk voor? Waarom zíj? Bestaat er een kans op ontsnapping?
Al deze verschillende karakters gaan op hun eigen manier om met de opsluiting. En dat dit niet voor iedereen goed afloopt, is na het proloog al meteen duidelijk.
Slechts één iemand overleeft dit drama. Maar waarom juist diegene? Survival of the fittest? Toeval? Vooropgezet spel?
Kim Verheugen laat je tot het eind toe in spanning zitten, en pas dan lees je de ontknoping. Eén die je geheid niet zag aankomen.
Een beetje vergezocht en wat onrealistisch, dat wel...
Maar de onderhuidse (soms letterlijk!) spanning die aan deze ontknoping vooraf gaat, maakt een hoop goed.
Kim heeft een prettige schrijfstem, weet goed gebruik te maken van spanning en gruwel (ik zal niet de enige zijn die gruwelt van ratten, denk ik zo) en heeft het verhaal zo opgebouwd dat je telkens wat verder over de rand wil kijken, terwijl je weet dat je daar ongetwijfeld narigheid gaat zien.
Knap gedaan weer!
Ik geef 'Het hol van de rat' 3,5 duim 👍👍👍✊
Reacties
Een reactie posten