Allereerst wil ik Harper Collins bedanken voor het recensie-exemplaar van dit boek.
Twee broers. Een tweeling. Van buiten hetzelfde, van binnen niet. Tot hun vaders dood, toen de jongens 15 waren, waren ze altijd twee handen op één buik, daarna zijn ze uit elkaar gegroeid.
De één, Duncan, heeft de ander, Regi, mee gevraagd op een roadtrip door de VS. Regi snapt niet zo goed waarom, maar gaat desondanks mee.
De dagen samen in de camper zorgen ervoor dat ze beetje bij beetje elkaar weer terug vinden.
Na hun reis samen proberen beide broers hun aangescherpte contact te onderhouden. Maar hun onderlinge verschillen staan hen hierbij nogal eens in de weg.
Regi (de verteller) voelt vaak onbegrip voor het doen en laten van Duncan, vindt hem vaak egoistisch.
Duncan daarentegen laat regelmatig merken dat hij Regi's handelen ook lang niet altijd begrijpt.
Een onverwachte gebeurtenis zorgt ervoor dat de twee weer veel tijd samen doorbrengen.
Zou déze dagen samen voor wederzijds begrip kunnen zorgen? Of drijven ze de tweeling juist nog verder uit elkaar?
Wat een pracht van een boek vind ik dit! Het verhaal, de personages, het timbre waarin het geschreven is; ontzettend mooi!
In het eerste deel vond ik de karakters wat vlak, maar achteraf denk ik: logisch, want zo zagen ze elkaar ook. Ze waren elkaar kwijt en zagen alleen de oppervlakte, alleen wat de ander liet zíen. Want ónder die oppervlakte is het niet allemaal even mooi. En hoe reageert iemand daarop? Zelfs als het je eigen broer is?
Een verhaal over een gezin, waarin niemand perfect is. Waar onzekerheid, jaloezie, liefde, vriendschap, aanhankelijkheid en verdriet allemaal deel van uitmaken. Gewoon écht een fijn boek!
4,5 duim 👍👍👍👍✊
Reacties
Een reactie posten