Wat ik nou vind van... 'De terugkeer' van C.J. Tudor?

 


Het vorige boek van deze auteur, 'De krijtman' vond ik 4 duimpjes waard.

Genoeg om ook nieuwsgierig te zijn naar dít boek.

En sodeknetters, dat was het lezen waard kan ik je verklappen! 

De titel slaat in eerste instantie op Joe, die 25 jaar na zijn vertrek uit zijn geboortedorp, terugkeert. Hij heeft er een baan als leraar aangenomen, al zijn de referenties waarmee hij is aangenomen op zijn minst niet helemaal netjes te noemen.

Maar dat kan hem weinig schelen, hij is terug met een missie en deze baan is meer een alibi, een reden om zijn terugkeer te verklaren.

Bijna 30 jaar terug is er iets naars gebeurd met zijn zusje.... en het lijkt erop dat datzelfde nu weer gebeurt.

Om dat te voorkomen, om wraak te nemen én korte metten te maken met zijn eigen demonen, is Joe nu dan terug in Arnhill.

Door middel van hoofdstukken die zich afspelen in 1992 krijg je als lezer langzaamaan een beeld van wat er destijds gebeurd is.

Van de verhoudingen tussen de bewoners van het dorp toen én nu. Want dat mensen van binnen niet veranderen, én dat genetica een feit is, daar komt Joe snel achter.

Hoe verder je in het boek komt, hoe onheilspellender de sfeer. Rillingen langs je rug en alert worden op alle geluidjes in huis, dat werk. 

Een spannend boek dat er om vráágt in één ruk te worden uitgelezen!

Typische, realistische karakters, zoals we ze allemaal wel kennen (of in ieder geval op school hebben gekend), waar soms meer achter zit als je op het eerste gezicht zou denken.

Een anti-held als protagonist, een onverwachte bad guy en een laatste hoofdstuk dat ervoor zorgt dat je het boek níet met een gerust hart dichtslaat.

4,5 duim! 👍👍👍👍✊


Reacties