Wat ik nou vind van... 'Het Evacomplex' van Jeroen Windmeijer en Jacob Slavenburg?

 


Yessss ik mocht voor Harper Collins de nieuwste van Jeroen Windmeijer en Jacob Slavenburg lezen!

Tof, want ik ben echt fan van Jeroens boeken!

In dit boek volgen we Magda, die zelf ook weer een boek aan het schrijven is. Dat gaat over de rol van vrouwen in de bijbel, hoe deze vaak verkeerd geïnterpreteerd en uitgelegd is. Hiervoor doet zij uitgebreid onderzoek en klopt ze bij diverse deskundigen aan.

Haar beste vriendin Cat en haar man Frank, tevens Magda's ex, zijn aangesloten bij de Pinkstergemeente. Frank is hier helemaal op zijn plek, mede aangezien hun dominee de rol van de vrouw ziet en uitlegt zoals Frank ook graag wil; onderdanig aan de man. Frank is dan ook bijna idolaat te noemen van deze Hugo.

Frank is slangendeskundige van beroep en als Hugo hem vraagt een keer een slang mee te nemen voor een dienst die hij in zijn hoofd heeft, wil Frank hem dit niet weigeren. Met alle gevolgen van dien.

Bij vrouwen uit de bijbel denk je al snel aan Eva. En denk je Eva, dan denk je Adam, appel, slang. 

De auteurs van dit boek laten je deze bekende geschiedenis op een heel andere manier zien. Ik hou ervan om te zien hoe de gesettelde verhalen ook ánders geïnterpreteerd kunnen worden, wanneer je een andere bril opzet.

Niet om heilige huisjes om te gooien, maar ieder verhaal heeft meerdere kanten, dus waarom deze niet?

Dit boek is imo anders dan Windmeijers eerder boeken. Het verhaal over de vrouwen uit de bijbel is Magda's werk, we volgen haar onderzoek deels, zien welk verzet haar werk oproept, maar het is in zoverre niet een geschiedenis die vervlochten is met gebeurtenissen uit het heden, wat bij eerdere boeken wel meer het geval was.

Het stuk 'slangen' heeft een grotere rol in dit boek verhaal, in die zin dat dat een belangrijk deel van de thriller is. 

Dit boek is imo dan ook meer een hedendaagde thriller waarin 2 thema's uit de bijbel aan de kaak worden gesteld: één in woorden (Magda's boek) en één in de praktijk (de slang tijdens de dienst) dan dat heden en verleden echt met elkaar verweven worden.

Het eerste vond ik enorm interessant, ik heb er weer lustig op los geGoogled, geYoutubet en geWikipediaad, en me verwonderd over alles wat je met een beetje gericht zoeken kan vinden.

Het slangenverhaal, daar had ik wat minder mee. Prima als onderwerp voor een thriller, daar niet van, maar Hugo's idee erbij, om dit te gebruiken in zijn diensten, pure waanzin.. ik kan me niet voorstellen dat mensen hier oprecht in mee (willen) gaan.

Zoals altijd geen onvertogen woord over de schrijfstijl van Jeroen Windmeijer, deze bestuurt zijn pen (of waarschijnlijker: zijn laptop) zoals Edward Gal zijn Totilas bestuurde: met finesse, klasse en een heerlijke 'Schwung'.

Wederom complimenten voor dit auteursduo: ik geef 'Het Evacomplex' 4 duimpjes.



Reacties