Dit boek mocht ik weer lezen in het Selfpubcafé en had mijn aandacht getrokken door mijn zoon. Hij heeft, net als de hoofdpersoon in dit boek, een vorm van autisme. Tevens is hij gék van alles wat met draken te maken heeft, en nou ja... kijk maar naar de cover.
Die hoofdpersoon is Lena. Ze woont bij haar opa op de boerderij, en werkt bij een tuincentrum. Lena heeft moeite met verschillende sociale aspecten in het leven, maar met opa samen tussen de boerderijdieren, dat bevalt haar príma.
Vlakbij de boerderij, in het bos, staat een al jaren leegstaande villa. Die villa heeft een torentje met een raam erin, en vanaf Lena's favoriete plekje op de boerderij heeft ze daar zicht op. Al zolang ze zich kan herinneren, fantaseert ze over die torenkamer... prinsessen, helden, draken....
Maar nu is er ineens leven in de villa! De eerste ontmoetingen met de nieuwe eigenaar, Erik, gaan niet zo soepeltjes.
En, beste lezers, hier dacht ik:' Nou dit is wel een cliché verhaal hoor, en uiteindelijk worden ze dan verliefd...'
En inderdaad lijkt onze Lena behoorlijk onder de indruk van Erik, en ook hij wil Lena hebben, maar niet zoals je denkt!
Ineens verandert het romannetje in een ander soort boek! Die verrassing had ik niet direct aan zien komen.
Wat betreft het 'autisme-stukje' in het boek, daar herkende ik mijn zoon op veel vlakken niet in. Lena's gedachtengangen kun je als lezer natuurlijk volgen, en daaruit blijkt dat ze best wat inlevingsvermogen heeft en verbanden legt. Nu snap ik dat ieder persoon met autisme anders is hoor, maar goed, herkenning is ook fijn.
Dan de schrijfstijl; die is prettig, niet te ingewikkeld en leest fijn weg. Soms had ik wel het gevoel dat dit boek voor de wat jongere lezer (15-20) is geschreven, maar dat is zoals gezegd míjn gevoel.
Ik vond het echt een leuk, verrassend boek en heb het met veel plezier gelezen! 4 duimpjes! 👍👍👍👍
tof dat je voor ons Selfpub Café mee las Sandra ! En ik deel je mening over dat het meer een YA boek is .
BeantwoordenVerwijderen