Wat ik nou vind van... 'Al die schitterende hemels' van Trent Dalton?

 


Met dank aan Harper Collins voor het recensie-exemplaar! 

In het Australië ten tijde van WOII, is Molly een doodgraverskind. Haar vader en oom zijn de doodgravers van het dorp en Molly weet niet beter dan hen te helpen. Maar als haar moeder dood gaat en haar een geschek achterlaat, een 'hemelgeschenk', en Molly daar een inscriptie op een grafsteen aan koppelt, concludeert zij dat haar familie is vervloekt. Vervloekt door Longcoat Bob, een soort aboriginal medicijnman. En daar moet ze iets aan doen!

Als het dorp wordt aangevallen door  bommenwerpers, weet ze net op tijd weg te komen en met behulp van de actrice Greta begint ze aan haar missie; het vinden van Longcoat Bob! Dat ze achtervolgd wordt, daar heeft ze dan nog geen weet van.

Door toeval (toeval??) krijgt Molly het ene na het andere hemelgeschenk in de schoot geworpen, en het reisgezelschap breidt zich uit.

De lezer volgt Molly en haar vrienden door een fabelachtig land, met vreemde dieren, begroeiing en prachtige locaties die de auteur zó heeft beschreven dat je niet anders kan dan het voor je zien en genieten van de kleurenpracht. 

Molly's onschuldige kijk op de wereld, de manier waarop ze overtuigd is van haar eigen kinderlijke gedachten en haar positiviteit... het maakt dat je wel van haar móet gaan houden.

Dit, samen met de andere levendig beschreven personages maakt het een waanzinnig fijn boek om te lezen.

Net als in zijn vorige boek, 'Jongen verslindt heelal', maakt de auteur soms gebruik van enorm lange (maar verschrikkelijk mooie!!!) zinnen, maar dit boek leest toch wat makkelijker dan het vorige. Wellicht ook omdat ik nu niet met de verkeerde verwachtingen begon (zoals te lezen in mijn recensie van 'Jongen verslindt heelal').

Al met al heb ik enorm genoten van dit boek en hoop ik dat mijn boekenkast nog veel meer opgevuld gaat worden door de boeken van Trent Dalton!


4,5 duim:👍👍👍👍✊

Reacties