Het boek gaat over een tweeling, Cat en El, die elkaar al jaren niet meer hebben gezien. Cat woont in Los Angeles, El in hun ouderlijk huis in Edinburgh.
Maar dan krijgt Cat bericht dat El is verdwenen en reist ze af naar haar oude huis.
Een huis met herinneringen, waar ze hun eigen fantasiewereld hadden, Spiegelland. Een wereld met piraten, clowns, heksen en fantasievrienden. Een wereld die ze nodig hadden.
El is weg en haar man Ross is in het huis achtergebleven. De politie overtuigt Ross ervan dat El dood is, maar Cat weigert dat te geloven. Als haar tweelingzus zou ze dat gevoeld hebben, toch?
Haar gevoel wordt bevestigd als ze mailtjes krijgt die wel van El afkomstig móeten zijn, en die haar door een speurtocht door hun jeugd leiden. Cat ontdekt schokkende, duistere dingen, en beseft dat ze misschien wel in gevaar is....
Doordat de auteur gebruikt maakt van het 'ik-perspectief' van Cat, lees je niet alleen wat er gebeurt, maar ook wat Cat denkt en voelt. En aangezien Cat regelmatig met haar hoofd in het verleden zit, wil dat nog wel eens verwarrend zijn. Des te meer omdat het niet altijd duidelijk is of ze zich op dat moment in haar fantasiewereld in Spiegelland begeeft, of in de realiteit. Maar al snel merk je als lezer dat zelfs Cat dat vaak niet weet. Herinneringen zijn niet altijd betrouwbaar...
Hierdoor heb ik regelmatig momenten gehad waarop ik dacht, 'Ligt dit aan mij of ís dit gewoon heel wazig?'.
Maar het wás ook wazig. Later wordt dat allemaal duidelijk, maar het kostte me op die momenten wel even moeite om maar klakkeloos door te lezen en te doen alsof ik het níet vreemd vond.
De verschrikkelijke waarheid die Cat ontdekt en het eind van het verhaal daaropvolgend waren wat mij betreft een prima afsluiting van het boek geweest, maar de auteur heeft ervoor gekozen om daar nog een hoofdstuk en een epiloog achter aan te plakken, wat het naar mijn smaak een beetje too much maakte.
De score voor 'Spiegeltweeling'? 3,5 duim 👍👍👍✊
Reacties
Een reactie posten