Ik was een beetje verliefd op 'Het onzichtbare leven van Addie LaRue' en dus móest ik ook het volgende boek van deze auteur lezen.
Het begon natuurlijk al fantástisch met de prachtige limited edition uitgave, waarbij de zijkanten van het boek een klein kunstwerkje zijn, en onder de stofomslag een ode aan Olivia's moeder verborgen zit.
En dan het verhaal; compléét anders dan dat van Addie, maar toch met een paar gemene delers; een eenzaam meisje. Een meisje dat anders is. Een meisje dat op zoek is naar warmte en liefde.
Olivia woont in een weeshuis, tot ze op een dag een brief ontvangt van een tot dan toe onbekende oom. Hij neemt haar graag in huis. Blij met het idee van familie vertrekt Olivia naar haar nieuwe thuis. Ofschoon ze uit een dagboek van haar moeder weet dat dat wellicht niet het verstandigste is. Maar ja, als het niks wordt, kan ze altijd weer vertrekken, toch?
Olivia komt in een enorm landhuis terecht, en al weten de bewoners daar niet van haar komst af, ze is duidelijk familie en ze geven haar een kamer.
Maar het huis heeft zo zijn geheimen...
Ik heb genoten van dit boek, het werpt vragen op waarop je de antwoorden wil weten, het is spannend, verdrietig, laat je passages opnieuw lezen, heeft illustraties waar je nog eens een keer langer naar kijkt, ik heb er zelfs over gedroomd!
Absoluut geen spijt dus, van deze aankoop!
4,5 duim 👍👍👍👍✊
Reacties
Een reactie posten